Chapter 2

CHAPTER 2

“Well? that's good for you girl ang tanong kaya mo kayang panindigan yang binabalak mo?” nandito ako ngayon sa coffee shop ng kaibigan kong si Vienna.

“Of course, ako pa ba I made it so far. Come on, I'm here to get close to him and make him fall in love with me and after that? I'll leave him like what he does to me.” I popped the bubble of my gum and chewed it again.

“Bahala ka basta sinabihan na kita hindi mo ikagaganda yang plano mo sa lalaking yan baka nga mabaliktad ka sa plano mo, I suggest mag focus ka nalang sa pagbabagsak jan sa madrasta mo at tatay mong panot.”

I looked away. “I will never let myself fall for his games again. Never.”

“Sige sabi mo yan e.”

Kilala ko ang sarili ko, hindi ko hahayaang mahulog ako sa lalaking yun.

“Nga pala bago ko makalimutan pinapaabot ni Reina yung invitation card para binyag ni Rowan.” kinuha ko ang maliit na itim na card.

“Wag kang mawawala dun kasi mang nininang daw tayo tsk. hindi nga ako nag anak para wala akong gagastusan tapos every December may kakatok na bata para humingi ng pera!” napaingos ako sa pagrereklamo ganun rin naman ang sinabi niya noong inimbita ko siya bilang ninang ng anak ko.

“Kaya mag anak ka na para makabawi kami sayo.” pang uuto ko.

“There's no way I'm doing that, kuntento na ako sa kung anong meron ako ngayon and i hate kids i can't see myself building a family.” I just shrugged, only child lang si Vienna hindi ko nga alam kung bakit hindi ito hiyang sa mga bata but she treats our kids like her own too.

Ayoko namang manghimasok dahil privacy niya naman yun wala na ako sa posisyon para mag tanong.

“BRING those papers I needed to sign.” Hindi pa nga ako nakakaupo ng maayos may bagong nanamang utos! I breathed deeply and faked my smile.

“May ipag-uutos pa bo kayo iba?” kaagad na nawala ngiti ko ng taliman ako nito ng tingin. 

“Don't make me repeat what i said Ms. Salvador.” nagtitimpi nitong sagot bago ibinalik ang tingin sa ginagawa. Baliw ba to?! nagtatanong lang naman ako!

“May papapirma pa ba kayo?” ibigay niyo hangga't sinisipag pang mag trabaho si boss. 

Natahimik akong pinagmasdan sila magkagulo mula sa department ng marketing hanggang sa department ng budget. 

Napaawang ang labi ko ng makita ga bundok na folders sa harapan ko, i sighed ganito ba talaga katamad ang lalaking yun? hindi kaya nalulugi ang Kompanya niya dahil sa ginagawa niya. 

Buti nalang at nanjan si Anna para tulungan akong magbuhat.

Padaskol kong ibinaba ang mga folder napilay pa ata kamay ko tsk. Napairap ako ng makitang magka salubong na ang dalawang kilay ng lalaki.

“What the fuck is this?! I told you to bring me those papers that I need to sign, not this full of shit!” Shit?! shit lang tawag niya sa mga papel na pinapatrabaho niya?!

I breathe deeply in tangena. “Sir may I remind you too that you are absent for the whole two weeks?” nginitian ko ito ngiting plastic!

“You!” agad na tumaas ang kilay ko ready nang sumagot akala niya naman matatakot ako sa kanya. Matagal niya akong tinitigan kaya natakot ako na baka makahalata siya. 

“D-do you need anything else sir?” pautal kong tanong i sighed with relief when he faced the papers again..

“Just bring me my lunch.”

“On it Sir.” sagot ko bago lumabas ng opisina.

God! that was closed i need to be careful next time baka mahalata niya ako Goddamit bakit ba kasi ang hilig ko sumagot! mas lalo akong mabubuking sa ginagawa ko e! 

“Ynah sabay na tayong mag lunch!” I almost flinched when suddenly Anna popped out nowhere.

“God! Anna, I almost had a heart attack!” i exclaimed while holding my chest bakit ba bigla bigla nalang sumusulpot kung saan saan itong babae na ito?

“Sorry! hindi ko naman alam na magugulatin ka pala bawas bawasan rin ang pag kape pag may time, anyways sabay tayong mag lunch ha?” I just nodded and went towards the elevator.

Teka nga kasama ba sa pagiging secretary ko ang kumuha ng lunch niya?! uh! whatever.

“6PM na girl hindi ka parin ba uuwi?” napatingin naman ako sa relo ko, oo nga 6:01pm na.

“Mauna kana Anna may tinatapos pa kasi akong presentation atsaka hinihintay ko pa ring matapos yung pinapapirmahan kay boss e.”

“Oh, sige mauuna na ako ha?” ingat ka nalang sa pag uwi bye!

I nodded. “Mag ingat ka rin bye!” ipinagpatuloy ko ang pag refill ng tubig bago tuluyang bumalik.

Tahimik na ang buong paligid lalo pa atang tumahimik ng hindi man lang umimik tong lalaking to! Kahit tapos na sa ginagawa ay nag desisyon akong magpahinga sa sariling lamesa maaga pa naman iidlip lang naman ako sandali. 

Marahan akong nagising ng mga marinig akong kalansing ng mga kutsara at tinidor kaya unti unti akong napadilat.

“Done taking a nap sleepy head?” taranta akong napatayo habang chinecheck ang relo. Damn! It's already 11pm! again! malakas akong napabuntong hininga hindi pinansin ang presensiya ng lalaki agad akong nag ayos ng mga gamit.

Naglalakad ako palabas ng Kompanya hindi pa man nakakalayo ng may bumusina sa likuran alam ko namang si Jacob kaya hindi na sana ito lilingunin ng muli itong bumusina lihim akong napangiti gumagana pala to? i grinned hindi ko ito pinansin at patay malisyang naglakad.

“Sasakay ka ba o sasagasaan kita?” I flinched when he suddenly shouted damn this man! kaagad akong sumakay sa takot na tutuhanin niya ang sinabi. This fool!

Napatanga ako ng makitang naka sleeveless lang ang lalaki wala sa sarili akong napalunok what the fuck?

“Put your seatbelt on.” agad akong nabalik sa ulirat ng bigla itong magsalita.

Aakmang ipapasok ko na ang seatbelt ng may naisip ako i smirk, nagkunwari akong nahihirapang ipasok ang seatbelt dinig ko ang malakas nitong pag buntong hininga saka lumapit sa akin. 

Parang may kuryenteng dumaloy sa katawan ko ng mag dikit ang mga balat namin. Napahinto ito sa pagkabit at napaharap sa akin para namang mapupugto ang hininga ko sa lapit ng mga mukha namin halos isang dangkal nalang ang layo ng mga labi wala sa sariling napalunok. 

Tunog ng seatbelt ang nakabalik sa ulirat ko at wala sa sariling naitulak ang lalaki i tried to clear my throat parang may kung anong bumara sa lalamunan ko.

Am I crazy?! Why do I think about kissing this asshole? fuck this is not good! he should be the one to fall, not me again! Samantha Salvador get yourself! 

Ipinikit ko ang mga mata ko at nagkunwaring natulog bahala nakakatanga ng ginawa ko! bakit ko ba kasi yun naisip hindi ka ganun ka desperada okay! Okay!

I heard Jacob sigh. God this is unbelievable! imbis na gisingin ay nagsimula uli itong magmaneho uli. Fuck! san ba ako dadalhin ng lalaking to! hindi naman ako magmulat dahil alam kong ibabalik niya ako sa apartment bahala na nga! Dahil na rin sa haba ng byahe unti-unti akong kinain ng dilim.

Nang magising ako agad na bumungad sa akin ang isang pamilyar na kwarto. WHAT.THE.FUCK?! bakit ako nasa tagaytay! Syempre alam ko! He brought me here a couple of times! mas mabilis pa sa alas kwatro akong tumayo pinagmasdan ang buong kwarto it doesn't make sense bakit ganun pa rin ang buong kwarto wala man lang nagbago?!

Binuksan ko ang mga cabinet napaawang ako ng makitang nandoon pa rin ang mga naiwan kong damit. The fuck? I'm fucking confused but why? 

Muli kong ibinalik ang tingin sa side table para siguraduhin ang hinala may mga picture frame na nakataob dahan dahan kong inangat yun and I was definitely fucking right! nandoon pa rin ang mga picture naming magkasama! Fuck him! lumabas ako para komprontahin ang lalaki pero napatigil ako ng maalala hindi nga pala ako si Samantha ngayon. 

I am with my disguise as Ynah Salvador, I sigh while walking towards the door. I peek at the door looking if Jacob was outside when he was not around dahan dahan akong lumabas. I checked the time it was almost 5am in the morning i sigh bakit niya ba naisipang dalhin ako dito?!

Like what i usually do I opened his Ref. to check if there's anything i can cook i sigh with relief when i see a lot of groceries wait- dito ba siya umuuwi? muli kong sinuyod ang buong bahay it looks maintained.

Ganun pa rin parang walang pinagbago ang nag iba lang ay ang mga nakatakip na nahihinuha kong picture naming dalawa. Well hindi niya naman ako makikilalang si Samantha dahil ibang iba ako sa dating kinailangan kong magsuot ng mask ng ibang mukha para lang hindi niya makilala napaka effort ko naman para lang sa paghihigante ko.

It was already 7am in the morning pero hindi pa rin gising ang lalaki malamang na mamaya pa yun magising napairap nalang ako sa naiisip saulong saulo ko pa rin ang takbo ng buhay niya sa loob ng limang taon.

Napagpasyahan kong mag linis ng bakuran tulad ng nakagawian noon. Safe naman ako dito dahil nag iisang villa lang naman ito sa tagaytay malayo sa baryo. Mag tatanghali na ng makaramdam ako ng pagod. Akmang tatayo ako ng may mag salita sa likod ko.

“What do you think you are doing?!” he said in serious tone napahinga ako ng malalim bago humarap ano bang problema niya?

“Naglilinis ng bakuran?” pang iinis ko umirap lang ito saka naglakad palapit sa akin.

“Get inside.” he then pushes me inside the house parang galit pa! i arched my eyebrow bakit naman siya magagalit? parang paglilinis lang!

“Ano ba! naglilinis lang naman yung tao nanunulak ka jan!” pagrereklamo ko habang hinahayaan rin siyang itulak ako.

He gritted his teeth. “Those are precious to me you don't need to clean up.” my body was in shivered when he said those word saka lang napag tanto kung bakit.

I used to clean his backyard and I'm the only person likes digging and planting flowers here.

I sighed. “Fine just don't push me!”

Ng makapasok kami sa loob ay agad akong dumiretso sa kusina para mag hugas ng kamay.

“Bakit mo ba ako dito dinala” pagsisimula ko ng makalapit ako sa lalaki mukhang nagulat pa ito sa pag oopen ko ng topic psh para yun lang

“Bakit hindi mo nalang ako binaba sa bahay ko wag mong sabihing hindi mo alam.” pagbabanta ko dito.

“I… I don't know it just my gut feeling are telling me to bring you here.”

“Wow! ano yan may psychic phenomena kana ngayon?” asar talo kong sagot sa tinuran he just laugh at me! the nerve!

“Witty mo sa part na yan.” he joked.

Umupo ako sa tabi neto at nag simulang mag usisa. “Boss kaninong kwarto yung tinulugan ko?” mukhang nagulat pa siya sa tinanong ko ha! bakit? natatakot siya?

Ineexpect ko na hindi neto sasagutin ang tanong ko- forget of what I've just said.

“That's my ex room.” he said casually the fuck? I don't know what to react!

“Oh! ex na pala e bakit nandyan pa yan? mahal mo pa.” i teased him i poked my tongue inside my cheek hiding my smirk.

“I don't feel removing those of her, she's still my ex afterall.” napakamot ako sa sariling buhok naguguluhan sa tinuran niya! ano bang pinagsasabi niya? na he still loves me despite of cheating on our relationship ha!

“Mahal mo pa ba siya?” i sounded like a bitter ex! 

He didn't reply. I sighed not feeling contented of what I've just heard this is ridiculous!

I was about to stand when he suddenly talked. 

“Kahit kailan hindi ko naisip na itigil ang pagmamahal ko sa kanya i love her more than she knows.” i gulped. I don't know what to say! he just said that he still love me!

“Then why did you guys broke up.” I tried not to stuttered while clenching my fist.

He just sighed. “She taught i cheated on her.”

“Hindi nga ba?” he looked at me in disbelief.

“You also think?” he asked. 

Should i tell him yes? of course i do! ako lang naman yung babaeng sinaktan mo! 

“I don't know Sir hindi naman ako ang nasa sitwasyon ng babaeng yun.” ha! not me you ass!

“Well maybe i did not cheat in the first place but can you still call it cheating when I'm with that person now after me and my ex officially broke up?” what? i don't get it.

“I don't have a choice.” he added.

Is he telling me that they we're together now?! how dare he! may pa i did not cheat kapang nalalaman kinurot ko ang kamay ko para maibsan ang sakit! Fuck! 

I breath deeply. “Cheating is a choice and not a for a choose. There's a different between those.” he nodded like he understood wow! i'm glad he agree! 

“Get up, I'll take you home.” finally!