NAGMAMADALING kumilos naman ako ng mapansing 7 na ng umaga. Muntikan ko ng makalimutan na ngayon ang araw kung saan ay magsisimula na ako sa aking trabaho. Iniwan ko muna saglit si baby primo sa crib nito na hanggang ngayon ay tulog parin. Mabuti at tulog pa ito ng maisagawa ko ng maayos ang mga ritwal ko bago lumabas ng kwarto.Matapos ang mabilisang pag aayos sa sarili ay agad kong kinuha ang stroller nito at agad na inilagay si baby primo roon. Sa pag lipat ko sa kanya ay agad na nagmulat ang mga mata nito, napakagandang pagmasdan ito."Magandang araw mahal ko!" Masayang bati ko rito dahilan para ngumiti ito pabalik sakin. "Behave ka dapat ngayon hmm? Para makapag trabaho si mama ng maayos ok?" Pagkausap ko dito na ikina tawa nito. Tunay ngang napakasaya ng umaga kapag nakikita mo sa pagmulat ng iyong mga mata ang taong gusto mong makasama.Bitbit ang stroller ay pumunta kami sa kusina kung saan naroroon na sila manang na ngayon ay naghahanda na sa kanya kanyang gawain."Oh. Buti
IT'S BEEN A DAYS since that confrontation happened. He didn't answer my question when I ask if he knew Braxton Bailey Smith is. He avoided the question. It's seems there's something fishy."Rain hija, tapos kana bang mag-impake ng gamit niyo?" Napabaling naman ako kay manang Cecilia na mukhang tapos na mag ayos ng mga gamit nito. "Yes po. Tapos na po bang bihisan ni mamang si baby primo?" Who's mamang? It's manang Creselda. She wants me to call her mamang since I'm like her daughter. That's what she said to me, at first it's very awkward. But later on im getting used to it."Oo hija. Naroroon na sila sa baba kasama si Hiroshi. Tanging ikaw na lamang ang aming hinihintay." I sighed because of what she said. Cause really? I feel awkward since that night.That night? Is it very Intense and very embarrassing. Why? Then let me tell you why.Kahapon ng Gabi ...Nasa kusina ako abala sa pag lilinis ng lababo dahil katatapos ko lang mag hugas ng aming pinagkainan. Sila manang ay pinagpahinga
MATAPOS KONG Ipaliwanag lahat kay charity ang lahat ng mga nangyare ay ito ang naging reaksyon niya."That parents of yours! What kind of parents they are?! Are they insane?! Sana ay ma-karma ang mga iyon! " Kitang kita mo sa mga mata nito ang galit. Puot. Sakit at mga luhang unti unting kumawala sa mala hugis almond na mga mata nito.Napaiwas naman ako ng tingin dito. Tiningnan na lamang si baby primo na tahimik na nagmamasid sa amin, bilang isang anak nakakahiya ang mga nangyare sakin. Lalo na't ginawa nila akong pambayad sa isang taong walang sing sama. "What's happening here?" Bigla naman akong napalingon sa pinang galinan ng boses na iyon.Umirap na lamang si charity habang pinupunasan nito ang mga luhang tumakas. "Bakit kayo umiiyak? " Kayo? Y-- you mean I'm also crying? Agad akong napahawak sa aking pisngi. Basa nga ito! Agad ko naman itong pinunasan at ibinalik ang tingin sa aking anak."None of your business, hiro." Irap na sambit ulit ni charity.Napailing na lamang si Hiro
NAGMULAT ANG Mata ko ng matamaan ang aking mukha ng sinag ng araw mula sa bintana ng kwarto. Wait what? Kwarto? Teka! Asan ako? Agad akong luminga linga at nagbaba-kasakaling may makitang clue kung nasaan ako.Looks like i am inside of a mansion? My eyes widen! Sila manang at charity together with Hiroshi is down there! They are all having fun! We're on a beach! Nagmamadaling bumaba naman ako at dumeretso sa kung saan naroroon sila manang.Una naman akong napansin ni charity habang sumisimsim ng hawak hawak na wine sa kanang kamay nito. "Guys! Gising na si rain! " Sigaw nito dahilan para sabay sabay na magsi-tinginan ang mga ito sa direction ko."Buti naman at gising kana rain, hija!" Masayang bati mamang na ngayon ay hawak hawak si primo. Nakangiting lumapit naman ako sa kanila. Agad kong tinungo ang aking anak na ngayon ay nakatingala sakin."Itong batang ito ay kanina ka pang hinahanap hanap. " Nang nakalapit ako dito ay itinaas ni baby primo ang dalawang braso nito at gustong ma
AFTER THE party that we had. We all passed out before 9 in the evening, kaya ngayon ay maaga kaming nagising lahat. At kani kanina lang ay nagpadala ng mensahe si Hiroshi na darating daw dito ang taong titingin sa kalagayan namin ni charity.At sa totoo lang ay kinakabahan na talaga ako ng malala. Lalo na ngayon na nasakin ang panganay na anak nito, at alam kong bago pa man kami umalis doon ay may ideya na ito kung sino at ano niya si primo. Sana lang ay maging maayos ang lahat sa oras na malaman ko na ang tunay na kalagayan ko. There's also a possibility that i have a PCOS, based on the signs. And there's a possibility too that.... That im pregnant. I...can't be pregnant with his baby! Maaari lang kaming masaktan. Lalo na ngayon, nanganganib na agad ang buhay namin sa hindi ko alam na dahilan. And i want a peaceful life! "Rain." Tinawag naman ako ni charity na may kasama nang doktora, hindi pa man ako nakakatayo ay may sumunod na pumasok sa silid. Hiroshi?! Hindi bat kaaalis lang n
BUMAKAS NAMAN ANG pagkalito nila mamang at nang iba pa sa narinig. Unang nakabawe ay si mamang at agad na tinanong kung anong kapalit?Ibinaba muna ni Hiroshi ang kutsara't tinidor sabay pinagsiklop ang mga palad nito. Bago inilagay ang baba nito sa taas nang kamao nito at tiningnan kami isa isa bago nagsalita."First of all, it is very simple. I want them to stay here for 2 years. Enough to hide their babies, I don't want them to be endangered once we go in the Philippines. And second, they have to be careful with everything. Meaning kailangan may isang naka-alalay sa kanilang dalawa, pero hindi sila pumayag kaya may pupuntang dalawang doktora dito at sila ang mag aasikaso sa kanilang dalawa." Akmang kakain na ule ito nang may maalala pang isang patakaran nito."And also, primo's gonna grow up. So i want him to have his own nanny. " Nakita nito ang pagtanggi ko kaya dinugtungan niya uli ang sasabihin. "And obviously? Her face says it all. She want to be hands on to her child. So i exp
IT'S BEEN A YEAR SINCE WE Find out that Hiroshi is the father of charity's child, he become more strictly of her. Kailangan sa bawat oras na may gagawin ito ay nandodoon siya. Kundi magagalit ito. Everything that happened so fast. Primo is now 1 year old, xian is 6 months. He's charity's child. And of course my son, Reid is 4 months. Everything is going so well, and it scares me. Sa sobrang payapa ay hindi mo mapapansin na may paparating na palang panganib."Rain, bakit hindi ka pa natutulog?" Mula sa veranda ng aking silid ay nasilayan ko si charity na karga karga si xian na natutulog. Magkatapat ang veranda naming dalawa. "Hindi kasi ako makatulog, may nararamdaman akong kakaibang mangyayari." Dahan dahang sinasayaw nito ang anak habang ako naman ay karga karga si Reid na natutulog din sa aking bisig."Matulog ka nalang at bukas na ang alis natin dito." Tama, hindi nasunod ang plano naming after 2 years ay babalik kami ng pilipinas. Natapos ka agad ang mga pangyayari sa pilipinas,
MATAPOS ANG EKSENANG yun ay bumalik na kaming dalawa sa kanya kanyang upuan namin, habang pabalik kami ay nanlalamig at ang lakas nang kabog ng dibdib ko. Smith? Possible kayang si Braxton yun? Pero malay natin diba may ka-apelyedo lang. Since tulog naman ang dalawa ay napag-pasiyahan kong tingnan ang cellphone ko, oo nga pala at tumunog ito nang umandar na ang sasakyang panghipapawid.Pagbukas ko nang cellphone ay agad na napunta natuon ang mga mata ko sa notification ng message. Unti unti nanamang bumibilis ang pagtibok nang aking puso sa nabasang pangalan. Braxton : My Angels huh? Agad na nanlamig ang aking mga palad at nagsitaasan ang aking balahibo sa buong katawan sa nabasa. H--how did he know that?! We're not even friends on Facebook! Oh My Gosh! I have to check my friends on Facebook again. But for now I can't, maybe later when we landed, but I can't help it but to feel nervous. Is this it? Is he going to take my babies away? No... No. I can't let that happen, Scarlett Rai