Chapter 11

THIRD PERSON pov

Mas humigpit ang yakap ni night kay elisa, napaka bigat ng pakiramdam nya ngayon at hindi sya tanga para hindi malaman kung bakit nya nararamdaman iyon.

na nanalaytay sa dugo ng pamilya nya ang nakakatakot na sumpa. sa oras na mahulog sila sa isang tao ay hindi na iyon mag babago pa kahit kailan. at may mga palatandaan iyon para malaman mong nararanasan mo na ang sumpang iyon.

isa doon ang salitang 'takot'. sa oras na maramdaman mo iyon ay isa na iyong sinyales. hindi nakakaramdam ng takot ang pamilya nya. lalo na sya. ngunit ngayon. ito ang unang beses na naka ramdam sya non.

takot na mawala ang babaeng yakap nya.

"elisa please" garalgal parin ang boses ng binata. napa piyok pa dahil sa pag iyak.

si elisa na naka yakap rin sakanya ay naka tulala ngunit patuloy sa pag agos ang mga luha.

"please choose me" ani night.

mula sa pagkaka tulala ay naka kurap si elisa. kasunod niyon ang pag haplos ng kirot sa kanyang dibdib.

"night... kailangan kong umuwi sa pamilya ko, ikaw