KABANATA 3
I purposely tugged my lips downwards and stick gaze on the floor.
"Sir kasi kelangang kelangan ko po ng trabaho. I get fired from my job and my mother is sick... Please sir i badly needed a job."
I heard his harsh exhale so I lifted my face up to glance at him. I bit my lower lips nang mahuling nakatitig sya roon.
Thanks God it was brick red, it looks more seductive that way.
Now that i know your weaknesses, I should use it as my strength.
I almost laugh at my own thoughts. Who would think that this day will come?
"Why don't you enter modeling? I'm sure papasa ka dun, mukhang mamahalin naman ang mga alahas at damit mo pwede mong ibenta yan for your mom's sake," he said in a straight face habang iniiwas ang tingin sa labi ko.
Now I regretted using this diamond stud earing. How stupid of me to go here wearing a Balmain dress. Baka mas magulantang sya kapag nakita ang brand new Benz ko sa labas.
Damn. I must get that job.
Lumapad ang ngiti ko nang makita ang ilang ulit nyang paglunok at pag awang ng kanyang labi habang hindi natatabggal sa akin ang tingin.
Good job, Praia!
"Sige na sir, kahit yaya o bodyguard o cook... Hindi po ako namimili ng trabaho!"
Now I can see amusement in his eyes.
"Your words are opposite from what I see. You look elegant, mahusay kang magdala ng damit, hindi ka nadapa sa mataas mong heels, magaling kang magsalita na para bang isa kang executive," he said and avoided to glance at my lips.
Wrong move for him coz it just landed on my cleavage. It is not that big but I can say it is just right for me. Litaw yun dahil malalim ang neckline ng dress na suot ko. Ngayon lang ako magpapasalamat na dahil sa pagmamadali kanina, nakalimutan ko ang blazer sa kotse ko.
"Hindi po sir, bago kasi ako mag shift sa finance, nag take muna ako ng tourism," I used my hoarse voice.
Ganito ako ka-desperada dahil para to sa mommy ko.
Saka na ako mahihiya, ang kelangan ko munang isipin ay ang trabahong ito.
"Hmm... Interesting. Tutor ang kelangan ko hindi finance officer."
Doon ako naalarma at mabilis na napatuwid ng upo.
"Pwede po akong tutor sir. Nag-aalaga po ako ng mga bata kong pinsan at pamangkin dati!"
Another lie. Halos kaedad ko ang mga pinsan ko at hindi kami close. Isa pa mayayaman din sila, they can all hire bunches of nannies without exerting any effort.
Only child ako kaya anong alam ko sa bata? Bahala na...
"Okay. Now tell me about yourself."
He looked at the wall and gulped. He is tempted. Nakakuyom ang mga palad nya sa I ibabaw ng lamesa at ilang ulit na inayos ang pagkakaupo sa kanyang swivel chair.
"I am Praia Marceliana. My mother tounge is Filipino, my second language is English. Marunong po ako mag French, Italian, German at Japanese. May konti rin po akong alam sa Mandarin pero mas fluent po ako sa Spanish. Kahit anong topic sa biology, chemistry, physics o earth science pwede ko pong pag-aralan. Kakayanin ko rin po ang algebra, trigonometry, pre calculus, basic calculus o kahit mismong calculus. Sir please kunin nyo na po ako..."
That's true, wala naman akong ibang sasabihin kundi yan. During summer vacation, my mom is enrolling me into a language class. Kaya mukha akong nag-aral ng linguistics.
He looked stunned dahil matagal bago sya nagsalita. Did I talk too much?
"Follow me," tumayo sya at pumunta sa isang pinto na hula ko ay adjacent sa isa pang opisina o kwarto.
Pangisi-ngisi akong sumunod sa kanya pero nawala yun ng makita ko kung ano ang nasa loob.
Like his office, the dominant color is gray and white but there is a large bed where a little girl was lying. Nakatalikod sya samin kaya hindi ko makita ang mukha nya.
"That is my daughter Sydney at ayaw nyang kumain dahil may sakit sya. Pag nagawa mong ipaubos sa kanya ang laman ng mangkok na yun kukunin kita bilang personal yaya at tutor nya."
Humarap ako sa kanya at ngumiti.
"Right away sir!"
Pumasok ako sa loob at marahang naglakad palapit sa kama dahil mukhang natutulog yung bata.
Nang lingunin ko sya at naglalakad na sya pabalik sa table nya pero hinayaan na bukas ang pinto. Plano nya atang panoorin ang gagawin ko kaya umupo sya at iniharap sa gawi ko ang swivel chair.
Nag iwas ako ng tingin at tuluyang lumapit sa bata. Gumagalaw sya pero hindi yun halata dahil natatabunan ng makapal na kumot ang kalahati ng katawan nya.
"Hi little girl!" I used my sweet and low voice para makuha ang atensyon nya.
Nagawa ko naman, kaya lang masama ang tingin nya nang bumaling sakin.
She looked like just a small version of her dad. Ano kayang itsura ng mommy nito?
"Wag mo kong tawaging little girl, malaki na ko at Sydney ang pangalan ko"
'She's just a kid, Praia calm down. You need to feed her the soup so you'll get the job. For your mother remember?' paalala ko sa sarili ko.
Bumuntong hininga ako at ibinalik na muli ang ngiti ko.
"Okay, hi Sydney!"
"Sinong may sabi sayong Sydney ang itawag mo sakin? We're not close enough miss!" mataray nyang giit.
Natahimik ako at napasulyap sa lalaking pangisi-ngisi habang nanunuod. He's watching my reaction huh?!
"I bet pinadala ka ni daddy dito para pakainin ako."
Okay. He got one hella m*****a kid. Kanino kaya nag mana to? Pero ang mas malaking tanong, paano ko mapapakain ang masungit na batang to?
If I am not mistaken she was just about four or five years old but the way she talks made me think that she's an eighteen year old bitch trapped in a body of a kid.
I succeed seducing her dad but how about her? Paano ko malalaman kung paano mag-alaga ng bata? Eh buong buhay ko wala akong ibang inintindi kundi sarili ko.
"Ganon na nga. Halika kain ka!" marahan kong sagot at sinubukan syang hawakan.
She's hot. Not the hot looks, but literally hot all over. She's burning with high fever for who ever's sake.
"Don't bother miss, I'm not hungry yet," she answered in the same bitchy tone
"Pero kelangan mo to para lumakas ka. Sabi ng daddy mo may sakit ka daw," I said, trying to be patient
"Wala ka ng pakialam dun, hindi ka naman doktor!"
Because of what she said, I suddenly heard the famous line of Tammy when she's annoyed.
'If you can't beat them, join them!'
I'm tired of this kid. She must know how to respect people who's older that her. Praia Del Hugo is about to teach her that damn lesson.
"Dahil hindi ako doktor wala na akong pakialam? Sabi mo malaki ka na pero sa inaasta mo ngayon, para kang bata. A little cute brat?" I raised my eyebrow on her to give her the impression na hindi ako magpapatalo sa kanya.
"Wag mo kong tawaging cute at lalong hindi ako brat!"
"Owss... Then eat this, prove to me that you're not a brat."
She gave me a straight face.
"I don't have to prove you anything."
"See? You really are a brat."
Marahas syang bumangon mula sa pagkakahiga at tiningnan ako ng masama.
"Fine. Akin na yan, kakain ako mag-isa. I don't need your help. No one needs you here."
I smiled wickedly. This is a victory.
"Done sir. This means I get the job right?" nakangiti kong bungad sa kanya.
Ibinaba ko ang mangkok sa harap nya mismo.
"Not yet miss Marceliana, ang usapan natin ipapaubos mo sa kanya. Kaso kalahati lang ang kinain nya."
He smirked while starring at my lips. This time wala na yata syang pakealam kahit kitang-kita ko yun. He don't even bother to hide it from me.
"What the..." I bit my lower lip so hard to prevent myself from saying unpleasant words "Sir may sakit yung bata at malamang wala syang panlasa kaya given na hindi nya mauubos ang soup sa malaking mangkok na yan!"
He grinned.
"A deal is a deal. We'll just call you when you get the job."
That's it. Damn this guy. Zurich Monteclaro... Argh...
"Listen. She's sick and yet you let her stay in that room in your office? You're one stupid father. You know what? You should bring her to the hospital kasi mister, inaapoy na ng lagnat ang anak nyo!"
I stormed out of that room and never look back again.
That jerk... Call nya mukha nya, pagkatapos akong pagtarayan ng anak nya? Magsama silang mag-ama.
Hahanap na lang ako ng ibang paraan para mahagilap ang Florence na yun.
I Facetimed Tammy to tell her what have I just done and she was stunned. Every detail sinabi ko. Wala akong itinago.
"So may anak na si Zurich? At m*****a? Sabi mo hot yung tatay diba? Oh my gosh I wanna meet him!"
Nagtitili sya kaya biglang napabangon ang lalaking nakahiga sa kama nya.
Another different guy. And now she's talking about Zurich while the man beside her is just wearing nothing but a boxer shorts.
Iba ang inaasahan kong reaksyon mula sa kanya.
'Ano bang iniisip mo Praia, bakit mo nilandi ang Zurich na yun? Hindi ka ganon at makakapatay ang mommy mo pag malamang nagpakahirap kang gawin lahat ng yun pagkatapos ay 'we'll just call you' ang natanggap mo?'
Or somethingrelated to that.
Napailing-iling na lang ako ng magpaalam yung lalaki bigla. Sino ba naman ang matutuwa? After having sex, magigising ka na ang partner mong naka robe lang ay nakaharap sa laptop at kausap ang best friend nya?
Worst, tili ang bubungad sayo. Take note na dahil yun sa isang hot na lalaki na nakilala nya lang mula sa description at kwento.
Baka mahimatay na si Tammy sa kilig kung sya ang nagpa-interview.
"Tamara maghunos dili ka nga, may asawa na yung tao!" saway ko dahil hindi sya mapakali sa kilig.
"So pag walang asawa okay lang? Tss.. uso na ang divorce ngayon, wag ka ngang old school!" taas kilay nyang saad.
I rolled my eyes at her.
"Pilipinas to, ipinapaalala ko lang na hindi kasing liberated ng mga tao---"
Pinutol nya ang mahaba kong lecture tungkol sa pagkakaiba ng Florida at ng Pilipinas.
"Yes. Yes of course I know... Ang akin lang may annulment naman dyan. Malay mo ma-seduce mo pa, jackpot yun girl..."
There is this weird playful smile on her lips.
"Itigil mo yan Tammy ha..." banta ko kahit napapangiti ako sa sinabi nya.
"Bakit gagawin mo ba? Don't worry susuportahan kita in case na itakwil ka ni tita Pelinara," humalakhak sya "Anyway anong feeling na tinitigan nya ang labi mo?"
I growled.
"Stop it. Sabi ko nga kanina, ginawa ko lang yun dahil akala ko madadala ko sa ganon!" katwiran ko.
"Pero hindi mo nabanggit kung anong feeling!" giit nya.
"Damn Tammy, matulog ka na!"
I was about to end the call when she interrupted.
"No Praia, don't press that button... You have to tell me first!"
"No way!"
She pouted like some bitchy school girl. Pwede ng sabitan ng hanger ang nguso nya sa sobrang haba nun. Like that Sydney brat.
"Fine. Nakakailang at nakakalunod okay? Parang may kung ano sa titig nya na... Basta... Kasi malakas ang appeal nya kaya... P-Pero yun lang yun! Gwapo lang! Ewan. Oh ano happy?"
Nag mukha na naman syang ewan ng magtatalak sa kama habang kinikilig.
Crazy.
KABANATA 4Hating gabi na ng matapos ang pag uusap namin ni Tammy dahil nagkwento pa sya tungkol sa isang dating naka one night stand na nag i-insist na magpakasal sila.She is very annoyed kaya wala akong ginawa the whole time kundi tumawa nang tumawa. She hates commitment pero parang nakahanap na sya ng lalaking ayaw sa 'no strings attached policy' nya.Kakahiga ko pa lang ng mag ring ang phone ko.It was an unregistered number kaya nagdalawang isip pa ako kung sasagutin ko ba pero sa huli ay naisip kong baka importante kaya sinagot ko rin."Hello Praia speaking, may I know who's this?" agad kong tanong na para bang call center agent."Darn. Even your voice sounds good over the phone," malambing na sagot ng lalaking nasa kabilang linya.Nangunot agad ang noo ko."What? Sino ka ba?"Binago ko ang tono ng boses ko at pinataray iyon para ipaalam sa kausap ko na naiirita ako sa kanya.In the middle of the nigh
KABANATA 5Sa lababo ako dumiretso nang mabas ang note para ihanda ang mga gagamitin ko.Mabuti na lang pala marunong ako ng konti sa kusina dahil minsan nanunuod at tumutulong ako kay Manang Nieves. Bilang lang ang lutong ulam na kaya ko dahil hindi talaga ako mahilig sa kusina, I prefer to eat than to cook so what can I say?Habang nagluluto ako ng adobong manok, para sa hapunan— dahil ako lang naman mag isa sa villa— bilang pumasok sa isip ko ang nanay ni Sydney.Asan kaya sya? Hindi sya sumalubong ng dumating kami kanina. Ano kayang itsura nya? For Zurich's taste, she must be beautiful.Pinaalis ko ang topic na yun sa utak ko at pilit na idinivert ang isip ko sa plano kong hanapin si Florence. Ang kelangan ko lang malaman, kung kapatid nga ba sya ni Zurich ng sa ganon mapag-isipan ko kung paano ko sya makakausap.A part of me is praying
KABANATA 6Nakaupo siya sa couch at hindi maipinta ang mukha habang mariin ang titig sa akin.Mukha syang galit kaya hindi ko alam kung lalagpasan ko ba sya o itatanong kung nakauwi na si Sydney.Sa huli, minabuti ko na lang na iiwas ang tingin at umakyat sa kwarto.Nakakailang hakbang pa lang nang tawagin nya nag pangalan ko.Automatic akong pumihit paharap sa kanya but this time, I can't look at him because I'm so nervous."Where have you been? Alam mo bang kanina pa kita hinahanap?" he asked in a low and dangerous tone."A-ah... K-kasi hinanap ko si Sydney kanina kaso naligaw a-ako."Halos
KABANATA 7Maaga akong nagising kinabukasan. Sinilip ko muna kung natutulog pa si Sydney sa kwarto nya bago ako pumunta sa kusina at naghanda ng breakfast, baka sakaling maisip ni Zurich na sumabay samin kaya dinamihan ko na ang luto. Besides natutuwa ako na kompleto ang kitchen utensils at grocery nya.I was humming a nursery rhyme as I pick up the last batch of sausages on the pan when Sydney suddenly puffed at the kitchen."Good morning!" I cheerfully greeted her."Morning," tamad na tamad nyang bati rin sakin habang nagkukusot ng mata nya.She was still wearing her bunny printed pajamas and walking towards what I cooked, barefoot."I cooked breakfast, tulungan mo kong i-set ang dining..."
KABANATA 8After we all ate the breakfast I made, pumasok si Zurich sa kwarto nya dahil may 'importante' daw na gagawin samantalang nagyaya si Sydney na mamasyal kaya agad kaming naghanda para hindi kami maabutan ng sobrang init ng araw."You're pretty," komento ni Sydney na naghihintay na naman sa labas ng kwarto ko.She said we won't go swimming so I wore a maroon beach dress."Thank you. Ikaw din, you're so cute."Sinimangutan nya ko."You're the one who pick my clothes, of course you will say I'm cute."I pinched her cheeks."Lesson number three, always be kind."
KABANATA 9Nang humupa ang bigat sa dibdib ko ay kinuha ko ang isang glass pitcher na may lamang tubig at pumunta sa hanay ng mga baso para makabalik na ako sa sala.Napatigil ako ng makitang nakaharang si Zurich. Nakasandal sya sa hamba ng pintuan na para bang kanina pa inip na inip na makausap ako.His expression was unreadably dark and near blank.Inilapag ko ang dala ko sa island counter at hinarap sya."May problema ba?"Nagsimula na namang magtambol ang puso ko dahil sa kaba.Hindi sya sumagot at tiningnan lang ako."Zurich? Are you okay?"My f
KABANATA 10"Praia... Join us!" yaya ni Denver ng bumaba ako sa sala para i-check sila.Agad akong sumulyap kay Zurich pero nagkibit-balikat lang sya sakin kaya tinanggap ko ang inaalok na beer in can ni LA. Hinawakan ko lang yun pero hindi ko naman ininom.Umupo ako sa isang one seater sofa at tiningnan sila.Si Cairo pangisi-ngisi na habang tinutungga ang laman ng beer, halatang may tama na, ganon din si LA at Denver. Mukhang si Zurich na lang ang matino.Itinuloy nila ang naudlot na usapan tungkol sa problema ni LA sa babae."Wag mo na kasing isipin yun tol, the more you think, the harder you will fall" ani Cairo."
KABANATA 11Nasa bahay ng grandparents nya si Sydney dahil kadarating lang ng mga ito, kaya mag-isa ako sa bahay. Zurich called yesterday na kelangan nyang mag extend ng three days sa Manila dahil sa isang business convention. Which means, hindi sya makakauwi until Monday.I missed him. I may sound pathetic but a day without his presence was like a year without December. I miss him so bad kahit dalawang araw pa lang syang wala.I wasn't like this. Yeah, I'm a bit idealistic when it comes to love and romance but I know my limitations too. I got two boyfriends back in high school and one during college but nobody makes me feel this way.I was about to pick a nighties when my phone rang.Unknown number.&