Chapter Eighteen

Sandali siyang natigilan ng mabungaran ang presensiya nito sa loob. Inisip pa naman niya na maaaring wala ito doon dahil abala ito sa paghahanda sa gaganaping pagtitipon para sa kaarawan nito mamayang gabi.

But as she looked at his presence in front of her now, she realized that it was just her wishful thinking dahil sa ayaw na niya sana itong makaharap pa.

"Pumasok ka, miss Madrigal."

He opened the door widely.

Saka pa lang siya nahimasmasan.

She can't avoid him now, or maybe in the coming days too. Hindi niya alam kung ano ang kabuuan ng iniisip nito, ngunit isa lang ang sigurado siya, iyon ay ang katotohanang wala itong balak na tantanan siya. Ang sinabi nitong magpapanggap itong hindi siya kilala ay isa lamang kasinungalingan. Because as she sees it now, he is doing this on purpose.

It was what she realized in all of this.

Kaya mo iyan, Serie.. kaya mo iyan...

She mumbled to herself like a spell. Pinilit niyang kalmahin ang kanyang sarili. Dahil kung hindi niya iyon gagawin