Share
XV - NEW YEAR
NicaPantasiaDisclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the product of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Kaugnay na kabanata
False Hope XVI - FEELINGS
We're back to the Philippines. Back to reality.It's been five days since Axel kept avoiding me, and it's kind of frustrating. How can he change like that? Is he having PMS?Nagtataka sila kuya, pero maging ako ay hindi ko rin masagot.Hindi na umuwi sila mommy sa bahay dahil may aasikasuhin daw sila manila, kaya ang naiwan ulit ay kami ni Axel.The class resumes next Monday, and it's now Friday. I don't want to stay at home, so that's why I invited Yerin and Cici to Mag Mall.Two days palang kami sa Pinas, but it feels like a year."Anong ganap natin at nag-aya kang mag mall?" Tanong ni Yerin. Nasa Starbucks ako at dito ko sila hinintay dahil nga nauna akong dumating."I'm bored!" At sinandal ko ang ulo ko sa upuan. Nag order muna sila Yerin ng drinks at nang bumalik ay inayos ko ang upo ko at hinarap sila."Let's go arcade!" Tanong ko said. Inirapan naman ako ni Cici."Arcade ka dyan, may arcade naman sa mansyon niyo, bakit hindi ka doon naglaro, inistorbo mo pa kami." Sagot ni Cici.
False Hope XVII - TASHA
Lumipas ang linggo ay naisipan ko ng umuwi dahil may pasok pa kami bukas. Hinatid ako nila Yerin. "We love you!" Sabi pa ni Yerin bago ito umalis. Napatingin ako sa bahay. I heaved a heavy sigh before entering the gate. Pagpasok ko ay nakita ko si Axel na nasa pool, nakatalikod saakin at tila malalim ang iniisip.Napabuga ako ng hangin at pumasok na sa loob. Umakyat na ako at dumiretso sa kwarto ko. Nang dumilim na ay bumaba ako para kumain ng hapunan. Nakita ko si Ate Sarah na nagluluto ng hapunan."Nandyan ka na pala, Cali." Ningitian ko si Ate Sarah. "Gutom ka na ba?" Tanong niya, "no ate, take your time po." Kumuha ako ng tubig at nagpunta sa sala. Kinuha ko ang cellphone ko at nag scroll lang sa I*******m ko. Kuya Ash uploaded our photos.Ate Sarah called me and said, Ready na ang pagkain. Tatawagin ko na sana si Axel ng nakita ko itong pababa ng hagdan, kaya dumiretso nalang ako sa hapag-kainan.Tahimik lang kaming kumakain ni Axel, napatingin ako sa kanya, busy lang ito sa kany
False Hope XVIII - REGRETS
Pagkadating ko sa bahay ay nakita ko si mommy na may kausap. "Darling, buti nandito ka na. Ow, where's Axel?" Tanong nito. "Hi mom, may gagawin pa daw si Axel sa school." Sabi ko. "Okay, Cali, this is Jamie, the event organizer. Jamie, this is my daughter, Cali." Pakilala saamin ni mommy. Nag hi ako sa kanya at ngumiti siya. "Kay gandang bata, mana sa mommy!" Natawa si mommy. I feel flattered. Alam kong marami nang nakapagsabi saakin niyan, pero hindi ako naniniwala. Siguro humble lang ako masyado. “kanino pa ba magmamana, siyempre sa nanay.” Tumawa sila at ngumiti nalang ako."Go get change muna anak tapos balik ka dito, okay?" Tumango ako at nagpaalam sa kanila na magbibihis muna. Nang makabihis ay bumaba ako kaagad at pinuntahan sila sa garden. Pinag-uusapan lang namin ang tungkol sa debut ko. May dumating din na kasama ni Ms. Jamie, magsusukat daw para sa gown ko. Pinapili ako ng designs at theme ng debut is Lavander. That's my favorite color, sobrang nakaka kalma tignan ang colo
False Hope XIX - SUMMONED
After my birthday, ay naging busy kami dahil sa school projects at sa upcoming foundation day ng school namin. I rarely see Axel since he's the president of the Student Council; he's busy. Nasa may library kaming tatlo ni Yerin at Cici, nag-aaral para sa entrance exam ng mga universities na gusto namin pasukan. Naging okay narin naman kami ni Axel, pero may ilangan lang talaga. Or should I say, ako lang ang naiilang sa kanya? I actually miss the old us. But we've been avoiding each other for 10 years, so what's new now? We've been close for just a month. So why am I missing the old us? "Argh! Ayoko ng mag-aral!" Maktol ni Yerin. Sumandal ito sa upuan at napatingin sa glass wall ng library. Sumasakit narin ang ulo ko. I wish Axel could teach me math again, but I think that's impossible now. "Hey, I heard wedding booth daw ang sa kabilang section," Cici whispered. Lumapit kami ni Yerin sa kanya. "Alam na natin kung sino ipapakasal natin, Yer." At nag-apir pa silang dalawa. "Don't in
False Hope XX - IS THIS IS LOVE?
There's a sudden pain in my chest ng banggitin ang pangalang Tasha. Napatingin saakin si Axel at napakunot naman ang noo ko. "Can I reject the proposal?" He asked. Nagkatinginan naman sila ng mga kasama niya. At muling napatingin kay Axel. "I'm sorry—" kaagad naman nagsalita si Axel. "I'm tired from playing the basketball game, and I haven't got my full sleep since the first day of the month preparing this event." Napaatras naman 'yung mga babae sa sinabi ni Axel. Malamig ang boses nito habang kausap ang dalawang babae kaya napatawa ako. Napatango ako sa kanila, "Let him sleep first. Baka pagalitan ako ni daddy dahil pinabayaan ko siyang magkasaikit." Nagkatinginan ang dalawa at magsasalita pa sana ulit pero nanaliti nalang silang tahimik at lumabas ng classroom namin. Kaming dalawa nalang ulit ni Axel ang nasa classroom. "Tsk, liar." Sabi niya. "Aba ikaw din naman, tsk. O baka gusto mong pakasalan si Tasha, I can give you to her." Seryosong sabi ko. Tinitigan naman ako ni Axel at n
False Hope XXI - CONFESSION
Hindi na kami nagpunta ng school nung last day since prom night namin. Nasa bahay sila Yerin at Cici at naghire si mommy ng make-up artist para lalong pagandahin kami. Tatlo kinuha ni mommy para saaming tatlo. Nasa walk-in closet ako naghahanap ng gown na susuotin. "How about this, anak?" Kinuha ni mommy ang wine-red mermaid tail na gown, pero umayaw ako. I don't like red. Nakaisang oras kami ni mommy sa loob dahil hindi ako makapili. Napatingin naman ako sa lagayan ng mga jewelry at naghanap, pero wala din akong mapili. Wala talaga akong kahilig-hilig sa ganito. "How about this?" Mom picked the all-white fishtail gown full of gems. And I agreed. It looks fine, naman. I picked a choker necklace full of diamods. May pendant din ito na malaking diamond. I think this is the best combo for my gown. Sa guest room kami nag ayos, since this room ay walang masyadong gamit kaya it has a big space for us. Nang matapos na ako ay napatingin ako s salamin. Hindi ko nakilala ang sarili ko. Para
False Hope XXII - LOST
Lumipas ang dalawang buwan at graduation na namin ngayon. We took the entrance exam last 2 weeks and passed the exam, kaya nasa iisang school na naman kami ngayong paparating na college life, well except Charlie. Hindi talaga kami mapaghihiwalay ng mga ito. "I'm so proud of both of you," wika ni dad na medyo teary-eyed pa. Niyakap ko si daddy. "It's all because of your hard work and sacrifices for us, dad." Napatawa si daddy at hinalikan ako sa noo. "Anong kinuha mong kurso, Cali?" tanong ni mommy, "Arki, ma." ngumiti naman si mommy at napatingin kay Axel, "Ikaw, Axel?" tumingin si Axel at sinagot na, "Civil Engineering, mom." nagulat si mommy, "Akala ko ba business kukunin niyo?" tanong ni mommy tyaka nilapag sa lamesa ang niluto nitong ulam para sa hapunan."Yun din sana balak ko, but I think I can help much with dad if I choose Civil." tumango si mommmy at napatingin saakin, "same with Axel ma, tayo-tayo lang din naman magtutulungan kung business na pag-uusapan." ginulo ni daddy an
False Hope XXIII - THAILAND
"Lost?" Napaangat ako at may gwapong lalaki na nakatayo sa harapan ko. He seems nice and pinoy? "Are you pinay?" Tanong nito. Hindi ko ito sinagot kasi ang bilin saakin ay don't talk to stangers. Bata lang? Natawa ako sa naisip ko, para kahit papaano ay mawala ang kaba na nararamdaman ko. "Hey, I'm not that bad. I notice you earlier that you're looking into something or someone." Napatingin ako sa kanya, ngumiti naman ito. Sobrang ganda ng ngiti nito, kung wala lang akong nobyo, siguro maiinlove na ako sa kanya. "I'm Jay. Pinoy ako, but nagtatrabaho ako dito as English Teacher." Inalok niya saakin ang tubig na hawak nito, at umupo ito sa tabi ko. "Kakabili ko lang 'yan. It's safe to drink. Napansin ko kasing hinihingal ka." Tinanggap ko iyon ang tubig na alok nito "Thanks," wika ko. "Ano nga pala—" pinutol ko ang sasabihin nito dahil alam ko na ang itatanong nito. "Cali." Pakilala ko. At inabot sa kanya ang palad ko, tinanggap niya naman iyon, "Ah Cali. So may mga kasama ka?" Tano
Pinakabagong kabanata
