CHAPTER 56

Dahil sa nangyari balik Manila na sila Lalaine kinabukasan.

Umaga na, mataas na rin ang sikat ng araw. Masakit na rin sa balat. Inis si Carlos na nakatingin sa mga nag-uusap-usap bago pa ang paglabas ng pinto. “Tatay Ramon salamat po sa inyong mag-asawa. If ever po na magka-oras ako dadalaw po ulit ako rito. Salamat po sa pagpapatuloy ninyo sa amin ni Carlos.” Pahayag na sabi ni Lalaine nang magawa siyang hawakan sa kamay ng asawa na babae ni Tatay Ramon.

“Lalaine, mag-ingat kayo. Salamat!”

“Wala po iyon, ako po ang dapat magpasalamat sa inyo dahil sa puro gulo nalang ang hinatid ni Carlos dito. Ako na po ang siyang humihingi ng despensa sa mga nangyari.” Ngumiti siya ng manipis. Yumakap ang asawa ni Tatay Ramon sa kanya, matapos ay nagpupunas ng mata ang anak na babae ng mag-asawa na kabababa lang mula sa taas ng bahay nila. Kagigising lang nito na hindi pa nga nakapag hilamos napamulagat sa laki ang mata nang makita ang maleta sa tabi ni Lalaine.

“Anong nangyayari? Saan punta mo A