Asper Reign Dahlia’s Pov
Maaga akong nagising dahil tulad ng usapan namin ni Miracle ay maaga ang dating niya sa bahay ko.
Kaya nga kahit hindi pa ako nakakapaghilamos ay agad na akong lumabas ng bahay at binuksan ang gate dahil nakasimangot na naman ang babaeng iyon na kararating lang din naman kasama sina Sari at Saki.
“Akala ko ba ay maaga ka?” Itinuro niya ang buhok ko. “Halatang-halata na bagong gising ka pa lang eh.”
“Duh!” Inirapan ko siya. “Sobrang aga mo naman kumpara sa natural mong punta dito noh.”
Napalingon ako sa katabing lote at nanlaki ang mga mata ko nang makita na halos naitayo na ng mga gumagawa doon ang magiging pundasyon ng bahay na ginagawa doon.
“Hala!” Itinuro ko pa iyon. “Ang bilis naman nilang gumawa.”
Parang kahapon lang ay kararating lang ng construction team at nagbabasa pa ng blueprint para sa gagawing bahay tapos wala pang dalawampu’t apat na oras ay nakapaghukay na sila at naitayo na ang mga makakapal na haligi ng bahay.
“Baka nagmamadali ang mga titira diyan.” Tinulak na ako ni Miracle papasok ng gate. “Anyway, nandoon ba iyong nakausap mong lalaki?”
Umiling ako. “Hindi ko siya nakita doon.”
Tumangu-tango siya at hinila na ako papasok sa loob ng bahay. Kasabay na din namin sina Sari at Saki na dala ang mga kahon na naglalaman ng mga stocks na kailangan ko para sa pagbe-bake at paggawa ng mga dessert na pangunahing produkto ng cafe ko.
“Did you already get their identity?” tanong ko sa kanya nang tuluyan kaming makapasok ng bahay.
Hinayaan ko na sina Saki at Sari na dumeretso sa stock room ko dahil sila na din ang nag-aayos ng mga iyon.
“Well, nakausap ko ang real estate company na nagbenta ng lupa na iyan,” aniya. “And they said that the one who bought that piece of land is someone named Caspian Jyn.”
Nanlaki ang mga mata ko. “A Jyn?”
Tumango siya. “Not just a Jyn, Asper.” she said. “Si Caspian Jyn mismo. Siya ang magiging kapitbahay mo.”
Well, kahit sino ay magugulat dahil kilala ang isang Caspian Jyn. Siya lang naman kasi ang nagmamay-ari ng pinakasikat at pinakamalaking restaurant chain sa buong Hexoria.
At ang bawat restaurant na nasa ilalim ng Jyn Food Corporation ay nakatanggap na ng pinakamataas na Michelin star dahil talaga namang kayang ilaban ang bawat dishes nila sa buong mundo.
Pang world class ang kanilang mga chef at ang service nila ay talagang hinahangaan ng lahat ng customer kaya binabalik-balikan sila.
At maliban pa doon, hindi lang mga high profile personalities ang binibigyan nila ng pang-world class experience sa kanilang restaurant.
Mayroon silang mga pagkain na abot kaya ng mga nasa middle at lower class. At mayroon din silang mga charity na sinusuportahan kaya lalong umuusbong ang kanilang katanyagan.
They serve every kind of person.
“Fortunately, wala kang dapat alalahanin kay Mr. Jyn dahil wala siyang interes sa politika at madalas siyang nasa ibang bansa kaya hindi hindi ka niya makikilala,” sabi ni Miracle. “Well, maliban na lang siguro kapag nakita niya ang natural eye color mo which is a real trademark of the Dahlia Family.”
Natural para sa mga mata ng isang lehitimong miyembro ng Dahlia family ang pagkakaroon ng kulay abong mga mata. At masyado iyong rare kaya naman kilala, hindi lamang sa Hexoria ang pamilya namin kundi maging sa buong mundo.
At kapag nakita nila ang abong kulay ng mga mata namin ay agad nilang kaming nakikilala bilang parte ng Dahlia Clan.
Kaya nagsusuot ako ng brown contact lens upang itago ito. Habang kinulayan ko na din ang natural blonde na buhok ko ng kulay itim. Maliban pa doon ay nagpalagay ako ng permanent mole tattoo sa ibabang parte ng kaliwang mata ko.
Nagpalagay na nga din ako ng brace para masiguro ko na talaga na walang makakakilala sa amin.
At kahit minsan ay wala pa naman akong nakakahrap na kahit isang Jyn kaya tingin ko ay hindi ako dapat mamroblema kahit pa kapitbahay ko ang isang iyon.
“Then, maybe that Raj is someone close to Mister Jyn,” sabi ko nang maalala iyong lalaking nakausap ko kahapon. “Siya kasi ang namumuno sa construction kahapon.”
“Possible,” aniya. “Anyway, like what I said, wala kang dapat alalahanin. Siguraduhin mo lang na hindi ka lalabas ng bahay nang hindi mo suot ang contact lens mo, okay?”
Tumango ako.
Aba’y kapag iyon ang nakalimutan ko ay siguradong matutunton na ako ni Daddy at hinding-hindi na ako makakapagtago pang muli.
“Oh siya, kunin mo na lang sa product room ang mga ide-deliver para sa araw na ito,” Itinuro ko ang isa pang silid kung saan ko inilalagay ang mga product na natatapos ko. “Aakyat muna ako at maliligo. Kailangan ko na din kasing mamili ng grocery ko.”
Hindi ko pinauubaya ang pagbili ng mga personal kong pangangailangan kaya ako mismo ang namimili noon. Ang tanging ipinabibili ko lang sa kanila ay ang mga stocks na kailangan para sa product namin.
Agad akong umakyat at dumeretso na sa loob ng banyo para makapaligo.
Hindi naman ako ganoon katagal maligo. Maliban sa sabon ay wala na akong ibang nilalagay sa katawan ko kapag naliligo. Habang sa buhok ay medyo nahihirapan ako dahil hindi ko ito pwedeng hindi lagyan ng conditioner matapos i-shampoo.
Sa haba kasi nito ay talaga namang hindi naiiwasan na magkaroon ng pagkakabuhol-hubol. Lalo na sa bandang dulo.
At ang conditioner na ginagamit ko ay nakakatulong din para mapangalagaan ko ang pagkakakulay sa buhok ko.
Aba’y ayoko naman na lagi na lang mag-a-apply ng pangkulay dahil siguradong mada-damage lang ang buhok ko.
Matapos kong maligo ay agad na akong nagbihis.
Simpleng white polo at fitted pants lang ang sinuot ko. Then, no heel shoes. At nang ma-satisfy ako sa suot ko ay sinimulan ko nang i-blower ang buhok ko hanggang sa matuyo ito.
Naglagay na din ako ng sunscreen lotion bilang proteksyon sa sinag ng araw. Aba’y hindi man ako kaputian ay gusto ko pa ding pangalagaan ang kutis ko.
At syempre, hindi mawawala ang redish color lipstick na in-apply ko sa aking labi. And don’t forget my brown contact lens.
“Tapos ka na diyan?” sigaw ni Miracle mula sa ibaba. “Aalis na kami.”
“Sasabay na ako sayo!” balik sigaw ko sa kanya at mabilis nang hinablot ang aking bag tsaka mabilis na tumakbo.
Tinatamad akong mag-drive kaya mas mabuting sumabay na lang ako sa kanya dahil mapapadaaan din naman siya sa grocery store.
Asper Reign Dahlia’s PovIbinaba lang ako ni Miracle sa harap ng grocery store at agad na din siyang pumunta sa bayan para magbukas ng SweetHeart Cafe.At dahil hindi ako iyong tipo na mag-aaksaya pa ng oras ay agad na akong pumasok sa loob ng store, kumuha ng cart at sinimulang mag-ikot sa buong lugar habang inilalagay dito ang mga kailangan kong bilhin.Alam ko naman ang mga dapat kong bilin kait pa wala akong dalang listaan. At halos isang taon na din naman akong namimili dito kaya kabisado ko na kung saan nakalagay ang mga bibilhin ko.Hindi nagtagal ang pamimili ko. Matapos kong makuha ang lahat ng kailangan ay agad ko na itong dinala sa cashier at sinabihan na lang sila na i-deliver sa bahay ko ang mga pinamili ko.Madalas naman na iyon ang gawain ko nang sa gayon ay makapamasyal pa ako ng sandaling oras nang walang iniintinding bitbitin.Nang matapos ang transaksyon ko sa grocery ay agad na akong lumipat sa restaurant na nasa tapat nito.Saglit lang naman akong kumain dahil kap
Asper Reign Dahlia’s PovKung noong una ay nagulat ako sa mabilis na progress ng construction ng bahay ni Caspian Jyn, pero sa paglipas ng araw ay hindi na.Well, malaking construction team naman kasi ang ni-hire nito para buoin ang kanyang magiging mansyon. Maliban pa doon ay wala ding tigil ang kanilang trabaho.Twenty four hours sila kung magtrabaho.Kaya siguro agad na akong sinabihan noong si Raj dahil talaga nga namang magiging maingay sila ng mga ilang araw.Though, hindi naman ako naapektuhan ng ingay na iyon dahil sa soundproofing na ginawa sa bahay kong ito.Pero kahit inaasahan ko na ang mabilis na paggawa nila ay nagulat pa din ako nang makitang matapos ang halos sampung araw ay tuluyan nang naayos ang kabuuan ng mansion.Ayon kay Mira, 300 square meters din ang lote na iyon. At tingin ko ay nasa two hundred lang ang lawak ng bahay na kanilang ginawa.Ang natitirang one hundred ay ang kabuuan para sa bakuran nito.“Malapit na pa lang matapos iyan,” ani Miracle na ay nakata
Asper Reign Dahlia’s PovNatapos ang buong mansyon sa katabing bahay sa loob lang ng labing limang araw. Mula sa haligi hanggang sa mga pader, sahig at bubong. Mayroon na din itong kuryente at tubig. Kumpleto na din ang mga gamit mula sa labas hanggang loob kaya pwedeng-pwede nang tirhan.At tanaw mula sa bintana ng kwarto ko na mahigpit ang security ng bahay na iyon kahit iilan lang ang mga guard na nagro-rounds sa bakuran nito.May mga cctv camera din kasi sa paligid at may kataasan ang pader kaya wala talagang magtatangka na pasukin iyon.Nakita ko na may limang kotse na din na naka-park sa garahe nila kaya mukhang nandyan na ang mga talagang titira doon kaya agad na akong bumaba.Sinuot ko ang contact lens ko at hinablot ang box na pinaglagyan ko ng mga cupcake na ginawa ko kaninang umaga.Ibibigay ko kasi ito sa kapitbahay ko dahil sabi nga ni Mira, mas mabuti na din iyong maayos ang ugnayan namin ng mga iyon dahil kung sakali nga namang may mangyari ay kami-kami lang din ang mag
Asper Reign Dahlia’s PovHindi ko inaasahan na magiging close agad ako sa mga kapitbahay ko. At ang dahilan kaya mabilis akong naging close sa kanila?Well, ang dessert ko lang naman.Nagustuhan kasi nila ang cupcake na binigay ko sa kanila noong unang araw na nagpunta ako sa kanila at nang malaman nila Karyu na ako mismo ang gumagawa ng mga product namin sa SweetHeart Cafe ay nag-request sila na magdala araw-araw.Kumontra pa nga si Rajiv at sinabi na mahiya sa akin ngunit mabilis kong sinabi na okay lang naman iyon at hindi nakakaabala dahil pwede ko namang isabay sa mga order na ginagawa ko ang para sa kanila.Then, Schlain insisted that they will pay their order para kahit paano naman ay hindi ako malugi sa pagpapakain sa kanila. Ang delivery fee na lang daw ang ilibre ko sa kanila.Halos tatlong linggo ko na iyong ginagawa kaya naman nagiging komportable na talaga akong kasama ang tatlong iyon.At sa loob ng panahong iyon ay hindi ko pa nakikita si Jyn.Minsan ko na iyong natanon
Asper Reign Dahlia’s Pov“I know that I was the one who suggest that you should be close to your neighbor,” ani Mira na naabutan kong kakababa lang sa sasakyan niya pagkagaling ko sa kapitbahay ko. “Pero hindi ko naman inaasahan na sa loob ng tatlong linggo ay malaya ka nang nakakapasok diyan.”“Well, they trusted me easily and they love my desserts.” Inaya ko na siyang pumasok at sa kusina na kami dumeretso dahil naihanda ko na naman sa mesa ang kakainin namin. “They want everyday supplies of SweetHeart’s product so I am giving them a special delivery.”“Nagiging busy ka na,” sabi niya. “Tingin ko ay dapat kumuha ka na ng makakatulong mo para sa paggawa ng products natin.”“For now?” Umiling ako. “I can still manage my time with doing our products and some other stuff.""Are you sure?" paninigurado niya. "I can just put a hiring sign so when you need them, we can just call them."Medyo napaisip ako sa sinasabi niya.Tulad ng sinabi ko kay Mira, kaya ko pa namang gawin ang lahat ng tr
Asper Reign Dahlia’s PovI am not really against any third gender. I don't have a problem with them, and I love to engage in a conversation with them because I know that they have so many things to say that I am sure will help me learn about them.Pero hindi naman siguro ako masisisi ni Mira kung halos ilang minuto din akong nakatulala matapos niyang sabihin na si Caspian Jyn pala ang lalaking iyon.Aba'y, ang dami niyang admirer. At kung tama ang nadidinig ko, kahit ang mga prinsesa ng Hexoria ay humahanap din ng pagkakataon para mapapayag itong pumasok sa isang arrange marriage pero bigo sila.Maliban pa doon ay hindi din ito nakikihalubilo sa mga babae.At ngayon ko napatunayan ang dahilan kung ano nga ba ang dahilan noon."He doesn't like women," mahina kong sabi. "He likes men!" Hinawakan ko ang balikat ni Mira. "The Caspian Jyn that every woman around the world adores is actually gay."Maging si Mira ay hindi din makapaniwala sa mga lumalabas sa bibig ko.Nakatulala din siya sa
Asper Reign Dahlia’s PovHuminga ako ng malalim habang nasa harap ng gate ng kapitbahay ko. Medyo kinakabahan kasi ako ngayong alam ko nang si Caspian Jyn na pala ang nakaharap ko ng dalawang beses at sa isang awkward na sitwasyon pa.Baka mamaya ay pagbawalan na ako nitong makipag-bonding sa mga kasama niya dito at bawiin na niya ang susi na ibinigay nila sa akin.“Hanggang kailan ka tatayo diyan?”Halos mapatalon ako sa gulat nang marinig ang boses na iyon mula sa aking likuran kaya agad akong bumaling doon.And I was greeted by the enticing eyes of a Caspian Jyn. Those ocean blue eyes feel like drowning me even though he is looking at me with nothing but cold stares and to be honest, it is giving me chills.“Oh my god!” Napatakip na lang ako ng bibig. “I… I am sorry.” Agad akong tumabi upang hindi na siya maharangan sa gate.Hindi ko alam kung paano nga ba siya haharapin pagkatapos ng mga nauna naming pagkikita. Naguguluhan pa din kasi ako kung paano ba ako dapat kumilos sa harap n
Asper Reign Dahlia’s PovMatapos kong makaluto ay agad na inasikaso nila Rajiv ang dining table. Sila na ang naglagay ng mga plato, baso at ipa bang utensils.At dahil nga gusto nila iyong mala-homey kind of breakfast, inilagay ko na muna sa malaking lagayan ang bawat niluto ko at sa mesa na lang namin paghahatian ang mga iyon.Pagkatapos noon ay sila na ang nagdala at naglagay noon sa dining table. Plano ko pa ngang hugasan ang mga pinaglutuan ko bago kumain pero pinilit na ako ni Rajiv na sumabay na sa pagkain sa kanila.Kaya wala akong nagawa kundi ang sumunod sa dining room.At sa unang pagkakataon ay makakasabay kong kumain si Jyn dahil nakaupo na siya doon nang dumating ako.“Ahm, sorry if it was not that fancy,” sabi ko nang makaupo ako.“Don’t worry about it, Aspirin,” nakangiting sabi ni Schlain. “We preferred to have this kind of breakfast.”“Let’s eat.” sabi ni Jyn at siya na ang unang kumuha ng pagkain para maglagay sa plato niya.Hindi na nga muna ako nakisabay sa kanila