Chapter 17 Escaped

Chapter 17

"No!" I whispered. My voice was treambling in fear.

Patuloy ang pag-atras ng aking mga paa. Nangangatog lamang ang mga tuhod ko sa takot.

"Huwag Lucas! Nakikiusap ako please! Parang awa mo na!"

Naramdaman kong may ilang luhang pumatak sa aking mga mata. Nanunuyo lamang ang mga labi ko sa takot.

Patuloy ang paghakbang ni Lucas papunta sa akin. Nakita kong hinubad niya ang kaniyang sinturon.

Napangisi siya habang gumuguhit ang galit sa kaniyang mga mata. Matapos niyang hubarin ang kaniyang paha. Ipinulupot niya ang kalahati nito sa kaniyang kamay.

Alam ko na ang gagawin sa akin ni Lucas. Papahirapan niya ako gamit ang sinturon na hawak niya.

Sa aking paghakbang patalikod. Nakabangga ang aking likod sa pader. Muntik pa akong matumba. Wala na akong mapupuntahan pa para tumakas kay Lucas.

My tears streaming down into my face. Lucas looking at my direction deadly. Alam kong gugulpihin ako ni Lucas.

Lumuhod ako sa harapan niya at napahagulgol sa pag-iyak. Nanginginig lamang ang