Chapter 17

Nangunot ang noo ni Elyssa nang makita na bahagyang natigilan ang pinsan dahil sa tanong niya. Tinangka niya itong hawakan ngunit nakabawi na ito. Bakas ang kalituhan sa mukha nito nang sumagot. "Ahh! Wala… I mean, siyempre gusto ko kasing tulungan ka. Kung kaya ko namang suportahan ang paborito kong pinsan, bakit hindi?” paliwanag nito at tipid na ngumiti. Lumabas ang dimple nito sa magkabilang pisngi na lalong nagpalabas ng angkin nitong ganda.

Elyssa grinned before pinching her cousin’s cheeks. “Mana talaga ako sa’yo.” Aniya matapos itong kurutin sa pisngi.

“Bakit?”

"Kasi, pareho tayong maganda,” malawak ang ngiting biro niya. Tumayo siya upang magpaalam. “Sige, Cous. Magpapahinga na muna ako." Akmang iiiwanan niya ito ngunit kaagad na nahagip ng kamay nito ang braso niya. Nilingon niya ito. “May sasabihin ka pa ba?”

“Issay… What if isang araw magpapakilala sa’yo ang mother mo? Will you not accept her? Paano pala kung may dahilan siya kung bakit niya kayo iniwan?”

Biglang nag-i