Share
Chapter Seventeen
Alexandria's
POV"WOAH! Ang init!" ani ko habang hinuhubad ang hoody na suot pagkatapos ay binalingan ko si Clark. "C-clark, p-pinatay n'yo b-ba ang air con?"
"Hindi po, Ma'am Alexandria," mabilis namang tugon nito haban
Bab terkait
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Eighteen
Heinz POV "FUCK!" Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa malapot na likidong nasa kandungan ko. Habang si Alexandria naman ay nakasubsob lang sa aking dibdib at walang imik. Marahan ko siyang hinawakan sa magkabilang balikat at iniangat upang makita ko ang mukha niya. At hindi na ako nagulat nang makitang nakatulog na siya. Dala marahil iyon ng kalasingan kung kaya't agad siyang nahimbing. God! She looks like an angel when sleeping! namamanghang usal ko habang malaya natutunghayan ang mukha ng babae. Hanggang sa bumaba pa ang tingin ko sa labi n'ya. Her wet red lips. Agad nagbalik sa balintataw ko ang nangyari kanina noong inilapit niya ang mukha sa akin. Sa sobrang lapit pa nga niya, pati mabangong hininga niya ay nalalanghap ko na.
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Nineteen
Third Person POV "YES Badong? Nasundan mo ba? Nasaan ang babaeng 'yon, ngayon?" tanong ng amo mula sa kabilang linya habang humihithit pa ng tabako mula sa mamahaling pipa. Mababakas sa anyo nito ang katandaan subalit nandoon pa rin tikas ng katawan at tapang ng pagmumukha. "Opo, boss.
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Twenty
Alexandria's POV MAAGA akong umalis ng bahay kaysa sa normal kong pag-alis 'pag nagpupunta ng racing club. Ayaw ko siyang makita. Oo, galit ako sa kan'ya pero mas galit ako sa sarili ko. Galit ako sa sarili ko dahil gusto ng puso kong maniwala sa mga sinabi ni Papa pero ang isip ko ay nagsasabi naman na kasinungalingan lang ang lahat. Nakarating ako sa racing club na parang wala ako sa sarili. Mabuti na lang at hindi ako naaksidente. May mga kakilalang bumabati sa akin pero puro tango lang ang isinusukli ko sa kanila. Marami-rami na ring tao ng mga oras na iyon pero maaga pa. Isang oras pa bago mag simula ang karera. At pinili ko talagang pumunta ng mas maaga. Pakiramdam ko kasi ay napapaso ako sa bahay, lalo na't kasama ko r'on ang matandang iyon.
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Twenty-one
Alexandria's POVMADALING-ARAW na nanglumabas ako ng bar. Dumiretso kami ni Seiichi rito matapos manggaling sa racing club. Sinipat ko pa muna ang relo para makita kung anong oras; 3:00AM. Mabuti na lang at smart watch iyon kaya reliable kahit madilim.Wala nang katao-tao noon na makikita sa kalsada. Maging ang ilang kalapit establishment kung saan pawang sa gabi nagbubukas ay kakaunti na lang ang mga tao. Marahil ay mga nagsiuwi na rin gaya ko.Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa marating ang parking lot kung saan nakagarahe ang motorsiklo ko. Nang makalapit ay mabilis kong kinapa ang susi sa bulsa ng pantalon upang sana'y buhayin ito, ngunit natigilan ako nang mapansin kong may is
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Twenty-two
Alexandria's POVText Message from: 0916*******Hello, Alexandria. This is Cyrus. How are you?"Ano'ng nakain ng hinayupak na 'to at nagtext? Bago pa'ng number, huh?" wika ko sa sarili habang kunot-noong nakatingin sa text niya.Simula kasi no'ng huli kaming nagkausap, hindi na siya nagpakita pa sa'kin.
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Twenty-three
Cyrus Montemayor's POV"ALEX!" malakas na tawag ko nang mamataan ko siyang nasa counter at mag-isang umiinom. Luminga-linga naman siya at hinanap kung sino ang tumawag sa kaniyang pangalan. Lihim akong napangisi dahil doon. Tiyak na magugulat ka 'pag nakita mo ako. . .Nagpatuloy lang ako sa paglalakad patungo sa kaniyang kinaroronan. At nang makita ako niya ay agad na rumihistro sa maganda niyang mukha ang disgusto. Nakakunot pa ang noo niya habang nakatingin sa'kin.As I expected from
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Twenty-four
Alexandria's POV"SIBAT na 'ko, Seii. Inaantok na rin ako, eh!"Abala si Seiichi sa pagsusulat ng kung ano sa notebook nang sabihin ko iyon. Nag-angat naman siya ng tingin sa akin saka binigyan ako ng alanganing ngiti. "Okay sige, babe. Pasensya na, kung 'di na kita
Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Chapter Twenty-five
Heinz's POV "H-Heinz. . ." NIYAKAP ko nang mahigpit si Alexandria matapos niyang bigkasin ang pangalan ko. Ramdam ko ang matindi n'yang pagod at paghihirap ng mga sandaling iyon. Gumanti rin siya ng yakap sa akin. Nagtagal din iyon ng ilang minuto bago dumating ang ambulansya na tinawagan ko. "Excuse me sir, isakay na po natin sa ambulansya ang pasyente
Bab terbaru
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang EPILOGUE
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang FINALE
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Seventy-one
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Seventy
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Sixty-nine
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Sixty-eight
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Sixty-seven
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Sixty-six
- Ako’y Ibigin Mo, Babaeng Matapang Sixty-five
