(Continuation of chapter 7)
Lizabeth's POV
That endearment... why I felt something in my stomach everytime he say that word to me? Pero I try to look normal. This is just pretend Beth okay, 'wag ka umasa.
“Palagi ka kasing nakasimangot, eh,” I said.
“Tss, just be thankful that I am nice to you.”
Inirapan ko na lang siya at saka tumayo at nagtingin-tingin ng damit na nakaayos sa mga sabitan. Habang abala ako sa pagsusuri ng mga damit ay 'di ko namalayang tapos na palang ayusan at magbihis si Kenzo. He was so handsome in his black tuxedo.
“Let’s go.” We walk while holding hands habang papalapit sa mga tao sa labas. Pumunta kami sa pwesto ni Lloyd kung saan ay kumakain ng tsitsirya.
“Stay with Lloyd, just wait until we finish the taping.” Binitawan na niya ako at ako naman ay naupo sa katabing upuan niya.
 
Lizabeth’s POV “Wake up.” Nagising ako sa tapik sa pisngi ko at pagmulat ko ng mata ay bumungad sa akin ang isang anghel. Este half anghel, half evil. Charot, si Kenzungit lang naman iyon. Inilibot ko ang paningin at napansing nasa mansyon na kami. Nauna siyang lumabas at inalalayan ako sa pagbaba ng sasakyan. Pagkasara ng pinto ay bumaba ang bintana sa driver’s seat kung saan nandoon si Lloyd. “Paano ba 'yan? Kitakits na lang ulit bukas Sir Ken, Ma’am Liza,” wika niya at mukhang pagod na din sa maghapon niyang trabaho. Kumaway pa ako at saka na siya nagmaneho paalis. Curious lang ako kung gaano kalayo ang tinitirahan niya dito. Baka mamaya ay sa isang barangay pa pala edi paniguradong bagsak na sa higaan ‘yon pagdating sa bahay nila. Pinagbuksan kami ng mga katulong ng malaking pintuan. Ang iba sa kanila ay mukhang pagod na at ang iba
(Continuation of Chapter 8) Lizabeth's POV Kung wala lang kami sa harap ng pagkain ay sinaksak ko na ‘to ng kutsilyo at ipinakain ko na ang buong manok sa kanya. Gawin ba naman akong aso na sunod-sunuran sa kanya. Napaka lakas talaga ng apog ng lalaking ito! Maghintay ka lang talaga Kenzo, may araw ka din sa 'kin. May kasama pang buwan. Pagkatapos namin kumain ay binigay ko na ang phone number ko sa kanya at saka na ako nagkulong sa kwarto. Doon pa lang ako nakapag bukas ng phone ko at sunod-sunod na text messages na ang lumabas. From: Ate Lucy [Nasaan ka? Bakit wala ka pa sa bahay?] Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa nabasa. Lagot, paano ko ipapaliwanag kay Ate? From: Ate Lucy [Beth! Bakit hindi ka man lang bumisita ng ospital pagkatapos ng klase mo? Sabi ng mga kapitbahay ay ang tahimik ng bahay at mukhang
Lizabeth’s POV Headline: Kenzo Navarro, Kasal na? “Kilalang-kilala nating lahat ang sikat na actor na si Kenzo Navarro at kamakailan lamang ay nakuhanan ng letrato ang actor kasama ang isang hindi pamilyar na babae sa set ng taping ng ginagawa nilang pelikula. At ang kapansin-pansin din ay ang mga singsing na pareho nilang suot habang magkasama. Totoo ba? O haka-haka?” Pinatay ko ang TV at tumingin sa kanya. “So, what’s the problem about the news?” kalmadong sabi ni Kenzo habang umiinom ng gatas niya at nanonood sa TV. Pagkatapos kong mapanood ito ay kaagad akong tumakbo papunta sa kwarto niya at pinabukas ang TV niya. Kanina nga ay gusto ko nang painumin ng coke na may biogesic itong si Kenzo. Paano ba naman ay pachill-chill pa ang gago. Edi siya na ang kalmado! “Ken! Hindi mo ba napanood? The news is about us!” sigaw ko sa kanya habang iniliyad ang kamay sa TV.
Lizabeth’s POV Diretso akong nakatayo ngayon dito sa harap ng pintuan ng kwarto ni Mama. Nandito na ako sa ospital at humuhugot ng lakas ng loob bago pumasok. May dala akong mga prutas na naka basket para kay Mama. Nag-withdraw ako kanina ng pera para may maibigay ako sa kanila mamaya. Pinihit ko na ang seradura ng pinto at bumungad sa akin si Ate na pinapakain si Mama. Pareho silang napatingin sa akin nang marinig ang pagbukas ng pintuan. “Beth!” wika ni Ate Lucy na ibinaba muna ang mangkok ng lugaw sa isang lamesa sa tabi ng higaan ni Mama. Naglakad ako palapit sa kanilang dalawa at inilapag ang basket sa may lamesa at nagmano ako kay Mama bago umupo sa tabi niya. “Kamusta na po ang pakiramdam niyo?” tanong ko at hinawakan ang kanang kamay niya. “Heto at lumalakas na ako. Ang sabi ng doktor, makakalabas na ako bukas, anak.”&nbs
(Continuation of chapter 10) Lizabeth's POV “Ehem.” Napatingin kaming lahat sa nagsalita. It’s Kenzo. Nakatayo siya sa may pintuan habang masamang nakatingin sa akin. Nakasuot siya ng long sleeves white polo at black pants at saka black shoes. His hair is also messed up. Napalunok ako dahil sa nakikita kong ekspresyon niya. Nag-bow lahat ng nandito sa kusina maging si Leo. Naglakad siya papalapit sa akin at masarahas akong hinawakan sa pulso at saka hinila palabas. “Aray! Kenzo bitiwan mo nga ako!” Halos masubsob na ako sa sahig dahil sa pagkaladkad niya sa akin. Nakikita na kami ng mga maids maging si Faye ay nag-aaalang nakatingin sa akin but I gave her an assurance smile. Hanggang sa makarating kami sa pangalawang floor ay hindi pa din niya ako binibitawan. Nakarating kami sa kwarto n
Lizabeth’s POV Dalawang araw na kaming hindi nagpapansinan ni Kenzo. Well, nag-uusap naman kapag may kailangan. Pero hindi ko siya pinapansin. I still mad at him sa sinabi niya noong nakaraang araw. I hate him. I really hate him. Sa loob ng dalawang araw ay pag-aaral ang mga inatupag ko. Pero syempre kontrobersyal pa din ang tungkol sa amin ni Kenzo. And now it’s Saturday, weekends na. I am here as usual sa room ko. Maaga pa, mga 6:23 pa lang siguro at ayaw ko pang bumaba. Pero dahil wala din naman akong magawa ay nag-toothbrush na ako at naligo. Nagbihis ako ng simpleng brown t-shirt and maong short at saka na bumaba pagkatapos kong magsuklay at magpatuyo ng buhok. Abala ang lahat sa kani-kanilang gawain maging si Faye ay abala din sa paglilinis kaya hindi niya ako napansing dumaan. Pupunta sana ako sa kitchen pero m
(Continuation of chapter 11) Lizabeth's POV “I saw her walking at the sidewalk while drinking her coffee. Hinila ko siya at natapon ang kape niya—” At dahil alam ko na ang susunod na mangyayari ay pinutol ko na ang sasabihin niya at saka ko tinuloy ang kwento. “Dinala niya 'ko sa madilim na lugar tapos tinakpan niya ang bibig ko. Gusto ko ngang sumigaw no'n at humingi ng tulong pero namukhaan ko siya,” I said. “Wait, para naman akong rapist sa kwento mo!” reklamo niya. At ang malakas na tawanan ay bumalot sa studio. Maging ako ay natawa na din dahil sa reaksyon niya. “Then anong sunod na nangyari?!” natutuwang tanong ng host na mukhang excited na sa susunod na scene. “He kissed me!” kaagad kong sagot at baka ibahin na naman ni Kenzo ang kwento at baliktarin ako bigla. Kung kanina ay ang ingay dahil sa tawa ngayon ay dahil
Lizabeth’s POV “Anong pakulo ‘to, Navarro?” He laugh then hand me the bouquet of chocolates. Tinanggap ko iyon at naglakad kami papunta sa likod-bahay at bumungad sa akin ang candle light dinner at napaka ganda ng likod-bahay ngayong gabi as I expected. Tanging mga ilaw lang ng maliliit na bumbilya ang nagbibigay liwanag dito at ang kandila sa lamesa. Ipinaghila niya ako ng upuan at saka na siya naupo sa harapan ko. Kahit na napaka simple ng suot niyang damit ay sobrang gwapo pa din talaga niya. “Hindi mo pa sinasagot ‘yong tanong ko. Ano ito, ha?” I ask. “Nothing. Masama bang i-surprise ang napaka ganda kong asawa?” Napakurap ako. Seryoso ba siya? Ilang bulaklak ba ang nakain niya? “Wow ha! Masyado mo na atang nae-enjoy ang pagpe-pretend mo.” Tumawa ako at saka na kumain ng carbonara. Hmm... mukhang si Leo ang n