Sobrang sakit ng likod ko nang matapos na may mangyari sa aming dalawa. Agad na tumalikod ako rito. Hindi ko inaakala na sa isang iglap lang naisuko ko kaagad ang aking iniingatang yaman sa isang taong hindi ko lubusang kakilala. Kusang bumagsak ang mga luha ko. Sobra ang aking pagsisisi dahil sa aking kapusukan. Pakiramdam ko lahat ng mga pangarap ko parang bigla na lang naglaho.Nakahiga rin ito sa aking tabi. Naramdaman yata nito ang aking paghikbi kaya bumangon ito."Sorry..." anito.Hindi pa rin ako humarap dito, feeling ko wala na akong mukhang maihaharap pa sa kaniya. Hiyang-hiya ako sa aking sarili. Tumayo na ito at isinuot ulit nito ang basa niyang damit pagkatapos lumabas na ito ng bahay kubo.Napahagolhol ako ng iyak. Pagkatapos niyang pagsawaan ang aking katawan basta na lang siya umalis na parang wala lang nangyari? Maya maya pa ay bumangon na rin ako at nagbihis bago lumabas ng bahay kubo. Tumila na rin ang ulan. Binitbit ko na rin ang dala kong bag paglabas ko ng baha
Samo't sari ang pumapasok sa utak ko. Paano kong mabubuo ang bata sa sinapupunan ko? Ano ang gagawin ko? Paano ko haharapin ang mga magulang ko? Paano na ang pamilya ko na umaasa sa akin? Paano na ang mga pangarap ko? Hindi ko na rin alam ang gagawin ko. Bilang lang sa daliri ko ang mga araw na nagkita kami ng taong unang umangkin sa akin ngunit nagawa kong ipagkaloob kaagad dito ang sarili ko. Kahit apelyido nito hindi ko alam. Pinahidan ko ang luhang naglandas sa aking pisngi. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Nakatulugan ko ang pag-iisip kung ano nga ba ang dapat kong gawin?Kinabukasan paggising ko masakit ang katawan ko lalo na ang ilalim ko. Hindi muna ako lumabas sa aking silid bagkus tinawagan ko ang kaibigan kong si Mira."Hay sa wakas... nagawa rin akong tawagan..." Tumawa pa ito. "Ano ang maipaglilingkod ko po sa inyo, kamahalan?" Pang-aasar pa nito sa kabilang linya."Kambs..." tawag ko rito na pilit kong pinipigilang mabasag ang boses ko."Bakit kambs... may pro
Bumalik ako sa boarding house at agad na ginawa ang resignation letter. Hindi na rin ako pumasok sa trabaho. Kinabukasan pumunta ako sa station para maipasa ang resignation letter kay Sir Jake."Girl, kumusta ka na? Papasok ka ba ngayon?" tanong ni Jessa ng makalapit ito sa akin."Okay lang ako," sagot ko rito. "Nandito na ba si Sir Jake?""Oo, nasa office niya," sabi nito.Iniwan ko muna ito at pumunta sa office ni Sir Jake. Kumatok ako ng tatlong beses bago nito binuksan."Good morning, sir," bati ko rito nang hindi nakatingin ng diretso sa mga mata niya."Good morning, come in!" sabi naman nito. "Take a seat.""Okay lang po sir, hindi naman po ako magtatagal, eh." Kinuha ko ang resignation letter sa bag ko at inabot dito.Napatingin ito sa akin. "Ano ito?" "Magre-resign na po kasi ako, sir," nahihiya kong wika."Dahil ba ito sa nangyari sa resort?" Lumapit ito sa akin. "Sorry, Ann.""Hindi po sir, personal reason ko po iyan." Hindi ko masabi dito ang dahilan kung bakit ako magre-
Pinagpahinga muna ako ni Ate Tess, bukas na lang daw niya sasabihin sa akin ang mga dapat at kailangan kong gawin.Nakahiwalay ang silid ni Ate Tess kay Winona at Gemma. Ang servants quarter ay nasa likod ng malaking bahay samantalang ang kuwartong tinutuluyan ni Ate Tess ay nasa mismong loob ng malaking bahay, ngunit hiwalay sa main bedroom at sa mga guest room. Taon-taon daw kung umuwi ang may-ari nitong villa. Ayon sa mga ito binata pa raw iyon at masiyadong seryoso sa buhay kung kaya't minsan ay natatakot silang lumapit dito kung hindi naman sila pinapatawag nito. Subalit kahit minsan ni hindi man lang daw nila itong nakitang ngumiti. Minsan naisip din daw nila na baka bakla ito sapagkat wala man lang silang nababalitaan na may babaeng nali-link dito o dinadala sa bahay na ito. At lahat ng iyon ay pawang mga haka-haka lamang nila.Kahit wala rito ang may-ari nitong bahay, ngunit may mga tauhan pa rin naman ito na siyang nag-aasikaso ng villa at ng bahay niya. 'Yon nga lang at na
Nang makapasok na ito sa loob ng kaniyang bahay agad na tinanggal nito ang suot niyang shades. Inilibot nito ang kaniyang paningin sa loob bago umupo sa couch na siya namang pagtunog ng kaniyang cellphone. "Kararating ko lang," tila tamad na tugon nito sa kausap nito mula sa kabilang linya. Nakatayo ako hindi kalayuan sa kinauupuan niya kaya rinig na rinig ko ang sinasabi nito. Ang hindi ko lang marinig ang sinasabi ng kausap nito mula sa kabilang linya. "Mom, we broke up already. Huwag mo na akong pilitin na makipagbalikan pa sa kaniya at ayoko na siyang makita pa kahit kailan." Nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga. "Let's not talk about her, okay? I want to rest, mom. Bye!" Kaagad na pinatay nito ang tawag at agad na tumayo.Dire-diretso lang ito sa pag-akyat sa hagdan habang nakasunod ako rito. Pagdating nito sa labas ng kuwarto niya, tumigil ito sandali at humarap sa akin na walang emosyon ang mukha."Don't follow me, I want to rest. I will call you when I need you."
Lumipas pa ang mga araw at naging buwan. Medyo nabawasan ang pagduduwal ko subalit napalitan naman ito ng pagkahilo. Mabuti na lang no'ng minsang nawalan ako ng malay, wala ang amo namin kung kaya't hindi pa rin nito alam ang tungkol sa kalagayan ko. Dahil wala pa rin akong sapat na lakas ng loob na sabihin dito sapagkat natatakot akong mawalan ng trabaho.Kasalukuyang nasa kuwarto ako nito at naglilinis. Dahil simula ng dumating ito ako na palagi ang naglilinis ng kuwarto niya ayon sa gusto niyang mangyari. Dati si Gemma ang naglilinis ng kuwarto niya noong nandito pa si Ate Tess sa tuwing umuuwi ito galing ng ibang bansa pero ngayon ayaw niyang ipagalaw ang kuwarto niya sa iba. Minsan ang weird niya, lalo na kapag kausap niya ang ibang mga tao ang bait niya pero pagdating sa akin wala pa nga akong ginagawa parang ang laki na ng kasalanan ko sa kaniya. Kung kaya't mas lalo akong natatakot na sabihin sa kaniya ang tungkol sa pagbubuntis ko. Nasa kalagitnaan ako ng aking paglilinis n
Tahimik ulit ito habang nasa biyahe kami pabalik ng villa. Pero kanina ko pa iniisip ang pagpapakilala nito sa akin na asawa raw ako nito sa doctora. Naguguluhan ako sa parteng iyon. Naisip ko na lang din na baka ginawa niya 'yon dahil ayaw niya ng maraming tanong pa ang doctor. Hindi ko rin mapigilan ang kiligin ngunit kaagad ko rin na pinutol ang kilig kong iyon dahil alam ko kung hanggang saan lang ako. At isa pa malabong mangyari na ang iniisip ko na magkakaroon ng kami.Subalit kanina ko pa rin pinag-iisipan kung paano ko sasabihin ang pasasalamat ko sa amo kong palaging may dalaw. Ngunit kahit ganoon pa man, may itinatagong kabaitan din naman pala ito. At mukhang tama nga ang sabi ni Winona at Gemma tungkol sa kaniya na mabait din naman pala ito kahit na may kasungitang taglay.Tumikhim muna ako bago nagsalita."Sir, salamat po," tila nahihiya kong sambit. "At pasensiya rin po kung hindi ko po sinabi sa inyo ang tungkol sa pagbubuntis ko. Natakot lang po kasi ako na mawalan ng t
Pagkalabas nito ng silid ko hindi ko mapigilan ang mapaluha dahil sa aking sinapit. Hindi ko akalain na mangyayari ang ganito sa akin na tila pinagkakaitan ako ng tadhana ng karapatan upang maging masaya. Pero pinangako ko pa rin sa sarili ko na balang araw makakaahon din ako."Basta anak, kumapit ka lang diyan, ha. Huwag kang bibitiw. Kaya natin 'to." Muli kong hinawakan ang aking tiyan.Nagdadalawang-isip ako kung uuwi na lang ba ako ng probinsiya o ipagpatuloy ko pa rin ang pakikipagsapalaran ko rito? Nahiya rin akong tawagan si Mira dahil alam kong buntis din iyon at ayokong mag-alala siya sa akin.Kung uuwi naman ako lalo lang maghihirap ang buhay namin doon ng anak ko dahil sa akin pa rin umaasa ang aking mga magulang at kapatid. At least dito hangga't kaya ko pang magtrabaho may kikitain pa rin ako at makapagpadala pa rin ako sa kanila. Naisipan ko na lang din na mag-apply bilang kasambahay upang kahit papaano wala akong babayaran na bahay buwan-buwan at libre rin ang pagkain.