Chapter 4

"Hello Thursday na ngayon nu, ikaw talaga oh makakalimutan kana, eh ang bata mo pa naman," sabi pa niya sabay buntong hininga.

"Ay oo nga pala nakalimutan ko," wika ko pa habang napatawa ng kunti.

"So, what's the plan? Game?" Sambit pa ni Jean habang may mga ngiti sa kaniyang labi na tila nagagalak pumunta ng bar.

"Oh sure total day off ko naman pala bukas," mabilis na sagot ko.

"Oh right nice one," pangiting sabi ni Ann.

"So, saan muna tayo pupunta?" Tanong pa ni Annabelle sabay kamot sa kaniyang ulo.

"Mag-iikot muna tayo," wika pa ni Jean.

"Maganda iyan Jean. By the way boys sasama na sa atin sina Annabelle at Kristina," palakas na sabi ni Ann sa iba pa niyang kasamahan na lalaki.

"Well, that's good matagal na rin akong hindi nakapag-disco nu. For sure maraming papa doon," sambit pa ni Adrian na halatang nagagalak din mag-disco.

"Ito talagang si Adrian walang pinagbago," ani pa ni Marko sabay napalingo ang ulo.

"Hoy tumahimik ka nga diyan," sabay hampas ng towel sa kanya.

"So, ngayon na ba tayo aalis?" Palakas na tanong ni Troy sa amin habang inaayos ang suot niyang sapatos.

"Ngayon na ba? Sandali lang at magbihis lang muna ako," sambit ko pa sabay tiningnan ang aking kasuotan. 

"'Wag na Kristina, ayos lang naman iyang suot mo." wika pa ni Annabelle habang umiinom ng tubig.

"Ah ganoon ba."

"Ayos na naman iyang suot mo ah," sambit pa ni Troy sabay tiningnan ang aking suot.

"Oh sege hindi na ako magpapalit," maikling sabi ko sabay ngumiti ng kunti.

"So, tayo na at aalis na tayo," palakas na sabi ni Annabelle sabay ayos ng kaniyang buhok.

Pagkatapos nu'n ay agad kaming umalis ng bahay. Naglibot-libot muna kami para humanap ng magagandang tambayan.

Pagkatapos naming maglibot-libot ay agad na dumiritso kami sa bar na siyang aming punterya na puntahan.

Pagpasok namin sa loob ng bar ay tumambad agad sa amin ang maraming tao. Ang iba at nagsasayawan, ang iba naman ay nag-iinuman.

"Ayon may nakita akong bakanting table doon tayo pumwesto," palakas na boses na pagsabi ni Troy sabay turo sa bakanting table.

Nagsimula na rin kaming um-order ng aming inumin at gayon nga ay nag-inuman kami. Hindi ko man ipagkakaila ay sanay na talaga ako sa inuman. 

Nag-inuman nga kami ng inuman nasayawan at nagkatuwaan.

Habang nagsasayawan sina Annabelle at mga kasama niya ay naiwan kaming dalawa ni Troy sa pwesto namin na walang ibang kasama kun'di tanging kami lang talaga dalawa.

Abala lang sa pag-iinom si Troy samantalang ako ay tila hindi mapakali sa aking upuan dahilan sa mabilis na pagtibok ng aking puso sa tuwing titigan ko siya.

Mayamaya pa ay inilapag ni Troy ang bote ng beer sa mesa. "Ang lakas mo pa lang uminom, hindi ko en-expect iyon," sabi pa ni Troy na tila mayroong pagkagulat sa kaniyang pagkasabi sabay tinitigan ako.

Agad naman na binalin ko sa iba ang aking tingin ng sa ganoon ay hindi niya mahalata na siya lang itong tinitingnan ko kanina pa.

"Hindi naman, medyo lang. Sabihin na lang nating hindi na nga bago sa akin ang pag-iinum," sabi ko pa sabay tiningnan siya at ngumiti ng kunti 

"Wala nga sa ganda mo ang lakas ng pag-inom mo. Parang hindi yata bagay sa ganda mong iyan," ani pa niya sabay uminom ng alak habang tumatawa ng kunti.

"Gosh sinabi niyang maganda ako. Nakakabuhay naman talaga ng loob," bulong ko pa sa aking sarili habang palihim na kinikilig ng kunti.

"Nako 'wag mo na nga akong bolahin diyan," sabay tumawa ng malakas. 

"Totoo naman at nurse ka pa naman alam mo na siguro na masama ang alak sa katawan ng tao hindi ba?" Tanong pa niya sabay tumingin sa aking mga mata.

"Well, alam ko naman iyon pero kailangan din naman ng katawan natin ang alak basta 'wag lang 'yung sobra, dapat 'yung tama lang," wika ko pa sabay ngumiti sa kanya habang abala sa pagtingin sa mga taong sumasayaw sa gitna.

"Ganoon ba at bakit parang sumobra kana yata sa pag-inom diyan?" Tanong niya naman na tila may pag-aalinlangan.

Napatigil ako at napanganga ng kunti.

"Hindi kaya, alam mo mga once in a month or twice a month lang kaya ako kung uminom. At take note makakainom lamang ako ng alak kapag may nagyaya sa akin sa inuman kagaya nito," sagot ko pa sa kanya sabay tingin sa bote ng alak na hawak ko.

"Ganoon ba , mabuti naman kung ganoon," ani pa niya habang pinagmamasdan ako.

"Oo naman syempre," pangiting sabi ko sa kanya.

Napatagal ang pag-uusap namin ni Troy hanggang sa napunta ang aming pag-uusap patungkol sa mga personal na bagay.

"Maiba nga ako ng usapan. Sino naman ang kasama mo sa bahay niyo?" Tanong niya sabay napapaisip.

"Sa bahay?" Well, ako lang mag-isa sa bahay. Nasa Laguna kasi ang parents ko at 'yung ate ko naman ay nasa Canada pareho kaming nurse ng ate ko. Sa canada siya nakapagtrabaho ay dahil sa isang canadian ang napangasawa niya," sagot ko sa tanong niya sabay napakagat sa aking labi.

"Ikaw lang ba mag-isa sa bahay niyo? Ang lungkot naman yata nu'n. At may asawa na pala ang ate mo," wika pa niya sabay tingin sa kanila ni Adrian na nagsasayawan sa gitna.

"Hindi naman nasanay lang naman ako, oo nga may isang anak na nga rin sila."

"Hindi mo ba kasama sa bahay mo ang boyfriend mo?" Pagtatakang tanong niya sabay tingin sa akin.

"Boyfriend? Wala nga akong boyfriend," palakas na boses na pagsabi ko sabay tumawa.

"Ows hindi nga? Sa ganda mong iyan wala kang boyfriend? Hindi ako naniniwala," wika pa niya na tila may pagtataka sa kaniyang mukha na makikita.

"Wala nga sabi eh, sege bahala ka kung ayaw mong maniwala," sabay pagtirik ng aking mga mata.

"Sege na nga. Pareho pala tayo kasi ako wala din akong girlfriend," seryosong pagkasabi niya. 

Nagulat ako at bigla na lamang napatawa sa sinabi niya.

"Sos! Kayo talagang mga lalaki basta may kausap lang kayong ibang babae magiging single agad kayo," sabay huminga ng malalim at tumawa ng malakas.