Habang nag-uusap sila, lalo silang naging excited. Akala nila magandang ideya ang plano. Bahagyang ngumiti si Adeliya, "Ang Karylle na ito, akala niya talagang siya na ang top lawyer na kayang gawin ang kahit ano. Sa totoo lang, bigla kong naintindihan kung bakit ginawa ito ni Papa. Kung hindi siya pinayagang bumalik sa pamilya Granle, baka talagang hanapin niya ang mga kaaway natin para makipag-cooperate. Kung may butas sa plano ng kontrata at tulungan pa niya silang magdemanda, malaking kawalan ang ipapakompromiso ng pamilya Granle. Mas mabuti nang bantayan siya nang malapitan."Kaagad tumingin si Lucio kay Adeliya nang may pagmamalaki, "Ang talino at kakayahan mo ay hindi nalalayo sa mga lalaki. Sa hinaharap, kung iiwan ko man sa’yo ang pamilya Granle, panatag ang loob ko."Hindi napigilang tumango ni Andrea, "Tama ka diyan, ang talino talaga ng Adeliya natin. Kung si Adeliya ang mag-manage kay Karylle sa hinaharap, mas kampante na kami."Ngumiti si Adeliya, "Magtulungan tayo bilan
“I see.”Nang makita ni Bobbie na walang utos si Harold, tumango siya at lumabas ng opisina.…Sa patuloy na pagsusumikap ni Karylle, nakakita talaga siya ng isang bote ng gamot.Walang label ang bote; ang tanging nakikita niya ay mga puting diamond-shaped na pills.Anong klaseng gamot ito?Ano bang sakit ang mayroon si Papa noon na hindi niya sinabi para hindi siya mag-alala?Pinipigil ang emosyon, kumuha si Karylle ng dalawang pills mula sa bote at ibinalik ang iba sa dating pwesto.At dahil wala na siyang makita pang iba, sumuko rin siya sa huli.Nag-shower siya at natulog sa kwarto ng kanyang ama.Ngunit gabing iyon, hindi siya nakatulog nang maayos. Nang kalahating gising siya, parang nakita niya ang kanyang ama.Bigla siyang napabangon, at nang akmang tatawagin ang kanyang ama, naglaho ang imahe nito.Napakatahimik ng kwarto kaya’t napabuntong-hininga siya; alam niyang imahinasyon lang iyon.Umupo si Karylle, niyayakap ang kumot, talagang miss na miss na niya ang kanyang ama.Hi
Tumango si Karylle at hindi nagsalita, pero mukhang kalmado pa rin ang kanyang ekspresyon.Dinala ni Andrea ang inihandang almusal sa mesa, at nagsabay-sabay silang kumain.Panaka-nakang tinitignan ni Adeliya si Karylle, tila nagdadalawang-isip, pero sa huli ay nagsalita rin, "Karylle, galit ka pa rin ba sa akin dahil sa nangyari noong birthday ni lola?"Tumingin si Karylle sa kanya, "Bakit naman? Kung galit ako, bakit pa ako babalik dito para kumain kasama niyo?"Bakit parang medyo matigas at matapang magsalita si Karylle ngayon? Hindi tuloy alam ni Adeliya kung paano itutuloy ang pag-uusap.Bahagyang huminga siya at kunwari ay walang magawa. “Yung nangyari noon, hindi yun tulad ng iniisip mo. At yung regalo ko, hindi ko ginawa ‘yun para talunin ka. Magkapatid tayo, walang mas nakatataas sa isa't isa, sinulsulan lang tayo ng iba kaya naging gulo. Karylle, yung regalo ko noon, hindi jade bracelet talaga, naipalit lang iyon.”Naging malamig ang tingin ni Karylle. Matapos nilang mag-awa
Napatingin si Adeliya, pati na rin sina Lucio at Andrea, nag-angat ng tingin isa-isa. Kanina pa gusto nina Andrea at Lucio na makialam, pero hindi sila makakuha ng pagkakataon.Ngayon, hindi sinasadyang nagsalita si Andrea, "Ano ang sinabi mo, Karylle?"Tumingin si Karylle kay Adeliya at bahagyang ngumiti, "Sabi ni Lola, sa totoo lang gusto ka pa rin naman niya, pero sobrang dami mong plano. Ang dami mong kalkuladong ginagawa. Kung pwede lang daw, gusto ka niyang maging apo sa tuhod, pero ang problema, nagagawa mong maghugas-kamay sa mga kalokohan mo. Kahit patunayan mo pa na wala kang kinalaman, hindi ibig sabihin na lahat ng tao ay bulag, di ba?"Biglang nag-iba ang mukha ni Adeliya.Itong si Karylle!Lumalaban ng paandar!Alam niyang nagre-record siya, kaya sinasadyang gamitin si Lola para takutin siya. Akala ba niya matatakot siya?!Nang malapit na niyang palabasin ang recording, biglang muling nagsalita si Karylle, "Si Harold ang nag-drive sa amin kahapon, kaya yung dashcam ng sa
Tumango si Karylle, "Natural lang ito, hindi ko kayang hayaan na mapunta sa alanganin ang pamilya Granle. Pero, Uncle, hindi tayo dapat kumita ng hindi tama."Tumawa si Lucio, "Oo naman!" Makakasiguro kang malinis ang negosyo natin!"Tumango si Karylle; naniniwala siya rito dahil wala talagang lakas ng loob si Lucio na gawin ang taliwas. Nagkasala na siya sa mga ganitong bagay dati kaya takot na rin siya ngayon."Sige, hintayin ka namin," sabi ni Lucio na biglang napaisip na tama nga ang naging desisyon niya na papasukin si Karylle sa kompanya. Ipinakita nito na may pag-asa pa para sa Granle family at magsisilbi siyang tulay para sa kanilang tagumpay.Sa pamumuno ni Iris, malamang wala nang sino mang magkakaso laban sa Granle family.Kahit si Adeliya ay tila napaisip at naging mas magaan ang tingin kay Karylle ngayon. Matapos ang lahat, ang pagdating ni Karylle ay may dalang pag-asa at maaaring magbigay ng kayamanan sa kanilang pamilya.Pero!Naalala niya ang nangyari sa birthday banq
Nakakunot nang bahagya ang kanyang noo, may halong komplikasyon ang ekspresyon niya. Kahit may distansya sa pagitan nila, naririnig ni Harold ang bawat salitang sinasabi ni Karylle habang nakaupo ito sa harap ng lapida. Hindi siya makita ni Karylle, pero malinaw ang bawat salita niya sa pandinig ni Harold.Marahan niyang inangat ang kamay at hinaplos ang mukha ng lalaki sa larawan. Hindi mapigilan ni Karylle ang malakas na tibok ng kanyang puso. “Papa, sa totoo lang, dapat nakinig ako sa’yo. Hindi ko dapat... pinakasalan siya.”Ang mukha ng lalaking nasa di kalayuan ay agad na sumimangot at kumislap ang mga mata sa galit, pero pinilit niyang magpigil. Ayaw niyang ipaalam na nandiyan siya, gusto niyang marinig kung ano pa ang sasabihin ni Karylle.Mabigat na bumuntong-hininga si Karylle. “Noon, sabi mo sa akin na kapag magpapakasal ako, siguraduhin kong siya na ang tama, kung hindi, mas mabuting huwag na lang. Pero mahal ko siya, Papa. Alam mo ba, hindi ko maalala kung ilang taon na an
Pagkatapos ng isang hakbang, bigla siyang huminto. Halata ang komplikadong ekspresyon sa mukha niya. Paano siya basta-basta maglalakad papunta kay Karylle nang ganoon na lang?Baka ito ang plano ni Karylle!Alam niyang darating si Harold dito kaya siya sinadyang pumunta sa puntod ng kanyang ama. Para bang gusto niyang marinig ito ni Harold at maantig ang puso nito, hindi ba?Napangisi si Harold, ang galing talaga ni Karylle!“Papa, kahit mag-isa na lang akong mabuhay ngayon, huwag kang mag-alala, kasi naisip ko na hindi ko kailangang umasa sa mga lalaki para mabuhay. Ngayon na ganito na ang sitwasyon, mabuti na rin. Sa nakaraang tatlong taon, para maging karapat-dapat na Mrs. Sanbuelgo, iniwan ko ang sarili kong career at mga hilig. Akala ko tama lang na magsakripisyo bilang Mrs. Sanbuelgo. Pero ngayon, hindi ko na kailangang gawin iyon, Papa. Susundin ko ang sinabi mo dati: maging sarili ko. Ang pagiging sarili ko ang pinakamasayang bagay.”“Kahit nasayang ang tatlong taon sa kanya,
Tinitigan ni Jayme ang kumpiyansadong itsura ni Christian, at biglang napuno ng pagtataka ang kanyang mga mata, "Ikaw, sino ang inimbita mo?"Diretso ang tingin niya kay Christian, ayaw niyang palampasin ang anumang emosyon sa mukha nito.Pero ngumiti lang si Christian, hindi nagpakita ng kahit anong senyales. Tinitigan niya ang inaasahang tingin ng ama na may halong komplikasyon at ngumiti, "Dad, hindi pa ako sigurado kung talagang magagawa ang proyekto kasama ang kabilang panig, pero sa racing, sigurado akong hindi tayo matatalo."Biglang napangisi si Jayme, "Hindi matatalo? Anong klase ng master ang inimbita mo at ang taas ng kumpiyansa mo? Alam mo ba na ngayon, ang malaking grupo gaya ng Sanbuelgo ay gumagawa ng paraan para kunin ang Wisteria, at ang presyo na inaalok nila ay napakataas. Kung bigla silang mag-alok sa Wisteria, anong tsansa pa natin?"Ngumiti lang si Christian, "Wala tayong pakialam sa anumang presyong i-offer nila, basta panoorin mo, Dad, at nangangako akong bibig
Hinila ko lang ang aking labi at hindi ko na pinansin si Harold.Ni hindi ko siya nilingon nang tumayo ako at lumabas ng silid.Naiwan si Harold sa kanyang upuan, hindi gumagalaw, pero ramdam ko ang matalim niyang tingin na nakasunod sa aking likuran. Para bang kaya niyang butasin ang likod ko gamit lang ang kanyang mga mata.Kung ibang tao lang siguro ang nasa sitwasyon ko, matagal nang nanghina ang mga tuhod nila o kaya'y nanginig ang mga kamay sa bigat ng presensya ni Harold. Pero ako? Hindi. Sa halip, mas lalo akong nag-apoy sa galit habang palayo sa kanya.Hindi ko na talaga siya kayang tiisin kahit isang saglit pa.Noon, nasasaktan ako kapag pinaparamdam niyang wala siyang pakialam sa akin. Pero ngayon, nang makita ko kung paanong lahat ng bagay sa kanya ay may halong interes, hindi ko maipaliwanag ang tindi ng pagkadismaya ko.Para bang bigla kong naisip kung gaano ako naging bulag noon.Ngayon ko lang tuluyang naunawaan na wala pala talaga akong halaga sa kanya.Pero kahit gan
Tulad ng inaasahan.Sa sandaling ito, inalis na ni Harold ang tingin niya at bahagyang pinasadahan ng tingin ang lahat ng nasa silid.“Magsisimula na bukas ang pagpapatupad ng plano. Kailangan ninyong makipag-cooperate nang buo at sundin ang mga galaw niya.”“Sige.”May sumagot, may tumango.Hindi na nagsalita pa si Karylle. Masyado na siyang maraming nasabi kanina, at ngayon ay pakiramdam niya’y nanuyo na ang kanyang lalamunan.Pagkatapos noon, tumayo na si Harold at lumabas ng silid.Agad namang nagsalita si Bobbie, “Tapos na ang meeting. Pwede na kayong bumalik sa trabaho at ayusin ang susunod na hakbang.”Walang nagsalita. Isa-isa nilang tinipon ang mga gamit nila at lumabas ng silid.Bilang bagong director na inilagay sa kumpanya, iba-iba ang naging reaksyon ng mga tao kay Karylle. May mga nananatiling neutral, may mga hindi nagugustuhan ang kanyang posisyon at iniisip na wala siyang silbi, at may mga tahimik lang na nagmamasid kung ano ang mangyayari.Pero hindi na niya iyon ini
Ginanap ni Gillian ang tanong na iyon hindi para guluhin si Karylle, kundi para masigurado ang kaligtasan ng buong proyekto.Saglit na dumaan ang tingin ni Karylle kay Harold, ngunit napansin niyang wala itong balak na magsalita — parang sinasadya nitong hayaan siyang harapin ang sitwasyon nang mag-isa.Alam niyang sinusubukan siya ni Harold. Kung hindi niya mapatunayan ngayon ang kakayahan niya bilang project head, mahihirapan siyang kontrolin ang mga tao sa kumpanya sa mga susunod na araw.Kung ibang tao siguro ang nasa kalagayan niya, maaaring hindi na nila papansinin ang ganitong pagtutol at simpleng idadahilan na si Harold naman ang nagdala sa kanila rito. Pero hindi ganoon si Karylle.Alam niya na kung magtatagumpay ang proyektong ito, mas titibay ang posisyon niya sa Granle Group. Kaya hindi niya hahayaang mapahiya siya sa harap ng lahat.Habang nanonood ang lahat na parang naghihintay ng pagkakamali, kalmadong nagsalita si Karylle, "Manager Gillian, kung tama po ang pagkakaint
Tahimik ang lahat. Nang tumingin si Bobbie kay Karylle, marahan itong tumango bilang hudyat na maaari na siyang magsimula.Agad namang kinuha ni Karylle ang kanyang USB flash drive, isinaksak ito sa laptop, at ini-project ang screen sa harap ng conference room.Mula sa kinaroroonan ni Harold, na hindi pa rin nagsasalita, pinagmamasdan niya ang mapuputing kamay ni Karylle habang ginagamit ang mouse. Hindi niya napigilang maalala ang eksena noong gabing nagpunta siya sa bahay ni Karylle — kung paano nito mabilis na na-crack ang lihim na data ng kanyang kumpanya.Ngunit si Karylle, ni minsan ay hindi nag-abalang tingnan si Harold. Deretso lang siyang nag-umpisa ng kanyang presentasyon.Habang nag-e-explain si Karylle, unti-unting napabilib ang mga tao sa paligid. Ang ilan sa kanila ay hindi naiwasang mapahanga sa malalim na pang-unawa ni Karylle pagdating sa proyekto.Ang totoo, bago pa man sila mag-meeting, marami na ang nakarinig ng balita na si Karylle ang may gawa ng buong plano na i
Narating na ni Karylle ang opisina ni Harold noon, kaya alam niyang halos magkapareho ang disenyo ng kanyang bagong opisina rito.Alam niyang hindi mahilig si Harold sa mga bagay na karaniwan — gusto nito laging kakaiba at naiiba sa lahat. Pero ngayon? Bakit parang ginagawa nitong kapareho ng opisina niya ang opisina ni Harold?Napakunot-noo si Karylle, may kakaibang pakiramdam siyang hindi maipaliwanag."Ano bang pinaplano niya? Bakit ganito?"Alam niyang sa kagustuhang makasal ulit sa kanya, marami nang isinakripisyo si Harold. Pero ito... parang may ibang kahulugan.Umiling si Karylle, pinilit niyang huwag na lamang isipin iyon. Dumiretso siya sa kanyang desk, umupo, at binuksan ang computer. I-export niya ang mga data mula sa kanyang USB flash drive, siniguradong tama ang lahat bago ilabas ang kanyang mga dokumento.Habang abala siya, biglang tumunog ang landline sa mesa niya, dahilan para mahila siya pabalik sa realidad.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito, "Hello?"Magalang
Ngunit matapos sabihin iyon, napabuntong-hininga si Nicole habang nakatingin kay Karylle. Gusto niyang tulungan ito, pero ano nga bang magagawa niya?Kay Alexander, palagi nang matigas ang pagtanggi ni Karylle—walang pag-aalinlangan. Pero sa trabaho, hindi maiiwasan ang personal na emosyon at mga hindi kanais-nais na sitwasyon.Sa kabilang banda naman, si Harold ay kusa pang lumalapit kay Karylle at tila walang sawang nanggugulo.Ganun din kay Christian...Kung ibang tao ang nasa sitwasyon ni Karylle, tiyak na maguguluhan din ito.Kahit ilang beses siyang tumanggi, palaging may susulpot na isa sa kanila. Pabalik-balik lang ang lahat, kaya ano nga ba ang pwedeng gawin?Napabuntong-hininga si Nicole, ramdam ang bigat ng sitwasyon ni Karylle. "Grabe, naaawa na talaga ako sa'yo. Ang hirap ng kalagayan mo ngayon."Pinisil ni Karylle ang sentido niya at ngumiti ng pilit. "Ayos lang. Isa-isang ayusin na lang, unti-unti. Wala naman akong ibang magagawa."Tumango si Nicole, pero wala na rin si
Nararamdaman agad ang biglang pagbagsak ng temperatura sa paligid matapos magsalita ni Roy.Tumayo si Harold at walang sabi-sabing umalis."Eh, eh,..." Napasimangot si Roy. Kung hindi niya kaya, aalis na lang? Napakataas ng pride ng lalaking ito! Sa ganyang ugali, malabo na talagang mahuli niya si Karylle.Habang nagrereklamo sa sarili, mabilis niyang sinundan si Harold. Pero bago siya umalis, nilingon pa niya sina Karylle at Nicole, ngumiti nang malapad, at nagpakita ng mapuputing ngipin. "Kita-kits ulit~~""Hinding-hindi na!" sagot agad ni Nicole nang walang pag-aalinlangan. Samantalang si Karylle, bahagyang ngumiti na parang hindi mapigilan ang sarili.Biglang itinuro ni Roy si Nicole gamit ang daliri, pero nang makitang lumayo na si Harold, agad siyang tumakbo para habulin ito.Napairap si Nicole at napasinghal. "Walang hiya! Alam ko na kung ano ang iniisip mo araw-araw! Hindi ka pa rin sumusuko?!"Napabuntong-hininga si Karylle. "Alam mo, medyo komplikado ang relasyon ninyong dal
Suot ng lalaki ang isang itim na sportswear, at ang sinag ng araw ay tumatama sa kanyang katawan. Para siyang simoy ng tagsibol—preskong tingnan, at sa sandaling iyon, mistulang isang binatang puno ng sigla. Nakakaakit siya ng tingin, animo'y nakasisilaw sa mata ng sinuman."Uy~ Anong coincidence naman nito.""Hayup! Halos atakihin ako sa puso!" Napatalon si Nicole sa gulat, at nang marinig ang sinabi ng lalaki, hindi niya napigilan ang sarili at malakas siyang tinampal sa balikat nito.Biglang ngumiti si Roy, lumabas ang kanyang mapuputing ngipin habang nakangisi kay Nicole. "Lalo ka talagang nagiging bastos~ Pero alam ko na kapag nananakit, ibig sabihin niyan ay gusto mo ako, at kapag nagagalit, ibig sabihin may pagmamahal~ Tama ba?"Napakunot ang noo ni Nicole at agad siyang sumimangot. "Sira ulo ka talaga!"Napangisi lang si Roy at umiling. "Kita mo? Kakadaldal ko lang kanina, nananakit ay paghalik, at pagmumura ay pagmamahal. Ayan, minura mo na naman ako, ibig sabihin gusto mo ta
Wala siyang kahit anong kontak sa labas, at ang tanging nakikita niya araw-araw ay ang mga walang kwentang bagay sa kanyang cellphone. Dahil dito, wala siyang alam sa mga nangyayari sa kumpanya."Si Papa, hindi na rin siya dumadalaw sa akin nitong mga nakaraang araw."Bagaman tila casual lang ang kanyang tanong, napansin ni Andrea ang bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Agad siyang sumagot, may halong inis sa boses, "May inaasikaso siya ngayon, kaya malamang wala siyang oras para bisitahin ka."Muling kumunot ang noo ni Adeliya, kaya napabuntong-hininga si Andrea. "Maraming gulong kailangang ayusin sa kumpanya. Hindi na kasing payapa ang Karylle tulad ng dati, at marami pa rin ang sumusuporta rito. Abala ang ama mo sa mga problemang ito, kaya wala talaga siyang oras na dumalaw sa iyo."Nababahala si Andrea na baka maapektuhan ulit si Adeliya. Kahit pa hindi ito tuluyang nawala sa sarili ngayon, alam niyang nasa bingit ito ng pagkabaliw.Muling kumunot ang noo ni Adeliya. "So, ‘