บทที่ 286

สำหรับวั่งฉี

ทำร้ายเธอครั้งสองครั้ง เธอควรจะคิดบัญชีนี้ให้ดี ๆ หน่อยแล้ว

วั่งฉีเดินออกมาจากหอพัก จู่ ๆ ก็เห็นเจียงเซิงกอดอกพิงปากบันไดรอเธออยู่

เธอยืนนิ่ง ร่างกายประหม่าขึ้นมา: "แก......แกมาทำอะไรที่นี่?"

น่าจะเป็นเพราะตอนนี้เธอตัวคนเดียว ถ้าปกติข้างกายมีคนเธอคงจะมีท่าทางอีกแบบหนึ่ง

เจียงเซิงอมยิ้มที่มุมปาก เดินมาทางเธอ

วั่งฉีแผ่นหลังแข็งทื่อ ถอยหลังไม่หยุด จนกระทั่งเจียงเซิงดึงเธอไปในพุ่มไม้ที่ด้านหลังตึกหอพัก

"เจียงเซิง ถ้าแกกล้าแตะต้องฉัน ฉันจะ......"

"เธอจะทำไม?" เจียงเซิงขวางทางข้างหน้าเธอ: "ไม่ต้องกังวล แค่มีคำถามจะถามเธอก็เท่านั้นเอง"

วั่งฉีตัวสั่นไปหมด คราวนี้เธอหวาดกลัวจริง ๆ: "เธออยากถามอะไร......"

เจียงเซิง: "เธอหลอกฉันเข้าไปในเขตหวงห้าม เป็นเพราะกู้ยี่ฟานใช่ไหม?"

วั่งฉีหลบสายตาเหมือนกับกลัวว่าเธอจะลงมือตบตัวเองได้ทุกเมื่อ แต่ก็ยังหลังตรงตอบกลับ: "ใช่......ใช่แล้วอย่างไร ใครใช้ให้เธอมาถึงก็ทำให้กู้ยี่ฟานตามตื๊อเธอไม่เลิก แถมยังเอาช็อกโกแลตที่ฉันบอกให้เขาเอาไปให้เธออีก!"

ช็อกโกแลต?

เจียงเซิงนึกขึ้นได้แล้ว: "ช็อกโกแลตนั้นจนถึงตอนนี้ฉันไม่เคยแตะต้องมาก่อน ถ้าเธออยา