บทที่ 21

ภายในรถ

ซือเย่เจ๋วมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเหม่อลอย ราวกับว่าเขายังคงคิดถึงสิ่งที่เจียงเซิงพูดอยู่

และแม้ว่าหลัวเชว่จะตะโกนเรียกเขาอยู่หลายครั้ง เขาก็ไม่ได้ยินแต่อย่างใด

"ท่านซือ" เสียงของหลัวเชว่ดังขึ้น

ซือเย่เจ๋วกลับมามีสติอีกครั้ง แล้วลูบหน้าผาก "มีอะไร?"

หลัวเชว่ยื่นโทรศัพท์ให้เขา "โทรศัพท์จากคุณท่านครับ"

ซือเย่เจ๋วหยิบโทรศัพท์มาไว้ในมือแล้วรับสาย "ครับพ่อ"

คฤหัสถ์เก่าแก่ของตระกูลซือ

"ไอ้ลูกเวร แกมีลูกข้างนอกแล้วใช่ไหม?"

คุณท่านซือกำลังนั่งจิบชาอยู่ในศาลาของลานบ้าน ภาพถ่ายที่แสดงบนจอแท็บเล็ตที่วางอยู่บนโต๊ะเป็นเด็กสองคนที่มีลักษณะคล้ายกับลูกชายของเขา

ซือเย่เจ๋วหยุดชะงักและขมวดคิ้ว "ไม่มีนี่ครับ"

"ไม่มีอะไร? แล้วเด็กสองคนนี้ที่ยิงฮวงเซ็นมันอะไรกัน? พวกเขาหน้าตาเหมือนแกทุกประการ"

คุณท่านซือวางถ้วยชาลงอย่างหนัก "ฉันอยากเจอเด็กสองคนนี้"

"พ่อครับ ผมไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนเลย ลูกสองคนนี้ไม่มีทางเกี่ยวข้องกับผมไปได้"

แม้ว่าเขาเคยแตะต้องเธอ แต่เจียงเวยในหกปีก่อน ก็ไม่ได้ตั้งท้องแต่อย่างใด

"จะเกี่ยวกับแกหรือไม่แกไม่ต้องสนใจหรอก ฉันให้คนไปรับเด็กสองคนนั้นที่ยิงหวงแล้ว แกจัด